Masumiyet, dolaysızlıktan farklı olarak, yok edilmesi gereken değil, niteliğinin yok edilmesi gereken, aslında olmayan bir şeydir. Ama yok edildiğinde, yok edilmesinin sonucu olarak ilk kez oluşur, yok edilmeden önce ve şu an yok edilmekte olan bir şey olarak. Dolaysızlık dolayım ile yok edilmez, ama dolayım ortaya çıktığında, dolaysızlığı o anda yok eder. O halde dolaysızlığın yok edilmesi, dolaysızlığa içkin bir devinimdir, ya da dolayımın dolaysızlığı varsaydığı, dolayımın aksi yönünde içkin bir devinimdir. Masumiyet, bir Aşkınlık [Transcendents] ile iptal edilir, çünkü masumiyet bir şeydir (Dolaysızlık için en doğru tanım, Hegel'in saf Varlık için kullandığıdır: O hiçbir şeydir). Bu iddiaya gerekçe olarak şu söylenebilir: Masumiyet aşkınlık ile iptal edildiğinde ortaya çıkan, kendisinden çok farklı bir şeydir; dolayım ise, tam olarak dolaysızlıkla aynı şeydir. Masumiyet bir nitelik, sürekliliği olan bir durum'dur; dolayısıyla mantığın masumiyeti ortadan kaldırmak için gösterdiği telaş anlamsızdır, mantık bu aceleyi kendi içinde uygulasa daha iyi olur, çünkü mantık acele ettiğinde bile geç kalır. Masumiyet, kişinin yeniden kazanmak isteyeceği bir mükemmellik değildir, çünkü kişi bu isteği duyduğunda onu yitirmiş olur, sonra insanın isteklerle vakit yitirmesinden dolayı yeni bir suç ortaya çıkar. Masumiyet, kişinin taşıyamayacağı bir eksiklik de değildir, çünkü o kendine yeterlidir, kişi onu yitirdiğinde (insanı mutlu edecek bir biçimde değil, yitirebileceği tek biçimde; yani suç ile), kişinin masumiyeti vererek övünebileceği bir mükemmellik de olmaz.
Sayfa 30 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları - 7. Basım - 2018 - Çeviri: Türker ArmanerKitabı okudu
Masumiyet bir nitelik, sürekliliği olan bir durum'dur.
Dolayısıyla mantığın masumiyeti ortadan kaldırmak için gösterdiği telaş anlamsızdır.
Sayfa 34 - epubKitabı okudu