Ümit Sefa Külcü
@mathpoet
25 Mayıs 2000
6 okur puanı
Nisan 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Tam göğsünüzün ortasında bir yeriniz acıyacak
Evinizin sizi sığdıramayacak kadar dar olduğunu farkedeceksiniz
Sokağa fırlayacaksınız
Sokaklar da dar gelecek
Tıpkı vücudunuzun yüreğinize dar geldiği gibi
Ne denizin mavisi açacak içinizi ne pırıl pırıl gökyüzü
Kendinizi taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar
Had
Kelimeleri dilimde parçalayarak atıyorum içime
Dışa vurursam anlaşılmayacağım çünkü
Ben beni anlamıyorum henüz
İnsanları yargılamak ne haddime!
Dönüyorum kendi cengime
Ruhumda korkunç bir tutsaklık var
Uluyor içimdeki kurtlar
Tutsaklık Türkün ne haddine!
Silkelenip kendime geliyorum
Sık eleyip ince dokuyorum
Zihnimdekileri kağıda döküyorum
Şiirsizlik şairin ne haddine!
Ümit Sefa Külcü
Yaşıl
Bir renk gönder bana
Baharın cıvıltılı müjdecisi
Yağmur çeken ormanların
Nefesi olsun yarınların
Bir renk gönder bana
Devletlerden aliyyenin
Yönetimlerden şeriatin
Keskin olsun hükmedicisi
Bir renk gönder bana
Yaratıcılığın simgecisi
Açıcısı en kapalı iştahın
İncelticisi olsun kanın
Bir renk gönder bana
Gözlerimizin bahsedicisi
Koyusu ve yağ tonusu
Gözlerin onun en güzel tonu
Yeşil olsun ismi
Ümit Sefa Külcü
Okur Takip Önerileri
Seçim
Mevsimlerden baharı seç mesela
Her şeye yeniden başlamak adına
Vakitlerden geceyi
Bir tek ben geleyim aklına
Saatlerden geçmiş zamanları seç
Ama içinden sadece güzel olanları
Takvimlerden ileriyi
Umut barındıran günleri
Bir kuşun kanadını seç mesela
Yazacağın bir kalem namına
Ve günlerden cumayı
Mübarek olsun her anında
Bir şekeri yahut çikolatayı seç
Ağzında güzel tat bırakanları
Ağaçlardan ılgını
Her yaprağı memleketin kokanı
Ümit Sefa Külcü
Bahîra’dan süzülen bir yaş da ben olsaydım
Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım
Senin için görülen bir düş de ben olsaydım
Yeryüzünde seni bir görmüş de ben olsaydım
Nurullah Genç
OLSUN DA GÖR
O gün gelsin neşemiz tazelensin de gör
Dünyayı hele sen bir barış olsun da gör
Seyreyle deli ozanı
Baştan başa sevda, baştan başa tutku
Dili baldan tatlı
Melih Cevdet Anday
Binlerce göz bakar da yüzüme
Gözlerim yine o gözleri arar
Bir şeyler vardı sanki
Hep yarım kalan
Adnan Yücel
Özür dileyeceksiniz
Bir gün onlarla iletişim kuramadığınızda
Onlara ayırmadığınız her an için
Onların gelmediğini anladığınızda
Ağlayacaksınız için için
Sizi sevmeyen insanların peşine düşüp
Onların içinde kırdığınız her parça için
Dinlemediğiniz her dakika ve saniye için
Büyük bir pişmanlık duyacaksınız.
Haklıydılar diyeceksiniz
Elbette bu saçları değirmende ağartmadılar
Ağarmış saçlarını son kez öpmek isteyeceksiniz
Ama nafile onlar aramızdan ayrıldılar...
Peki kim onlar?
Sizi siz olduğunuz için seven
Gençtir diyip alttan alıveren
Ebeveynleriniz onlar
Ve bir gün onlardan özür dileyeceksiniz...
Ümit Sefa Külcü
Giz
Sana benzeyecek kelimeler seçemediğimde
Seni anlatan bir şiir dökemediğimde
Seni göremeyip celallendiğimde
Anladım üç harfli bir şeyin oyunu olduğunu...
Ümit Sefa Külcü
Yıldızlar kadar düşünce
Derinlerde aklıma düşünce
Hepsinde şiir olmaya var meyil
Ama hiçbiri onlar kadar parlak değil
Ümit Sefa Külcü
istek
Eğer şu an hazır değilse ilişkiye
Hazır olmayan kendisi değildir
Sizi istemiyordur sadece
Bilmenizi isterim
Gerçekten seven dayanamazdı
Birkaç adım gitmeye kalkışsa
Koşarak dönerdi öyle kalamazdı
Hata
Sen en kusursuzuydun
Hayattaki yalancıların
Ve bu en elem dolusuydu
Kalbin çektiği sancıların
Hüzünlüydü bu ilkbahar
Mart epey çetin geçecekti
Cemre üçüne de düşecekti
Aşklar, ayrılıklar ve yanlızlıklar
Ramazan bile zorlamayacaktı
İştahı zaten yoktu mecnunun
Sadece içi yanacaktı
Su isteyecekti leyladan
İşte hatası tam da buydu
Bir şey ancak istenirdi mevladan...
Not: Şiir kendime aittir.
Ne zor şey insanın bildiğini anlatamaması,
Ben diyip susması
Sen diyip ağlamaklı kalması...
Bana anlat diyorlar,
Sonunda sarılamayacağını bildiğin birinin özlemi nasıl anlatılır ki!
Aslında gitmelerin çare olmadığını biliyorum. Gitmekten başka çare olmadığı gibi...
Anladım, anladım uzun söze gerek yok.
Ben sana kavuşmayı öğretemedim, ama sen de bana ayrılmayı öğretemezsin....
Nazım Hikmet Ran
Hiç
Bir insani unutmak,
bir insandan vazgeçmek,
bir insani hayatından sonsuza kadar çıkartmak zorunda
kaldın mi hiç?
Hani ölmüş gibi,
hani uzatsan da elini tutamayacağını bilmek gibi,
her an kapından içeri gülümseyerek gireceğini bekleyip
ama aslında hiç gelemeyeceğini de bilmen gibi.
Ne zor şey değil mi ölmediğini bilmek,
ama ölmüş gibi ulaşılmaz olması artık o insanın sana,
ne kadar katlanılmaz bir gerçek değil mi
sen hala bu kadar sevgili iken?
Özlemek,
bu kadar özlemek,
etini kemiğini yakarcasına özlemek...
çok kötü değil mi?
Bu kadar özleyip onu görememek,
ona dokunamamak,
onu işitememek,
Can Dündar
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayı tanımaktan
saçlarım çok yoruldu gençlik uykularımda
acılar çekebilecek yaşa geldiğim zaman
acıyla uğraşacak yerlerimi yok ettim.
ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın
başından başlayabilirim.
İsmet Özel