Daha da büyüyünce daha fecisini yaptım, kanatlar kopardım. Benim yanımda var olmak çok zordu, tek uçan ben olayım istiyordum.
Göğü paylaşmak istemiyordum.
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir
Seninle geçen her saat her gün gelir aklıma
Bir akşam vakti gelir bir deniz kıyısı gelir
O eşsiz hatıralar bütün gelir aklıma
Bilmek ne acı hiçbir şeyin dönmeyeceğini
Çözülmesi ümitlerin gerçekte yumak yumak
Dönmek o paslı çivilerinde hatıraların
Ve unutamamak, hiçbir şeyi unutamamak
Hatırla tekrarı bir ömre bedel dakikaları
Gerçek olmayan bütün hayallerimizi düşün
Biz de her yerde insanız ne diyelim
Hep böyle bıçağın kemiğe dayandığı gün
Gel, beraber ağlayalım
Öyleyse Tanrı şahidim olsun
Bir gün dünyadaki bütün içkileri içip
Bütün çaresizlikleri yeneceğim
Delicesine sarhoş ve korkunç kederli
Bir gün savaştan dönen yorgun bir asker gibi
Ayten'e döneceğim
Ölümü düşünüyorum
O büyük yalnızlık içindeyim
Kulaklarımda duymadığım bir musiki
Kaskatı kesilmişim, kalbim durmuş
Artık hiçbir şeyi görmüyor gözlerim
İçimde ne bir umut, ne yaşama zevki
Elim, ayağım buz gibi olmuş
Hani delicesine sevdiklerin
Hani o dostlar sevgililer nerde
Nerde çocukluk yılları, gençlik hayalleri
Gel de çekinmeden bak aynalara
Boşa giden ömrüne yanma gel de
...
Güvendiğin dağlara kar yağdı bütün
Şimdi ne avuçta var, ne elde
O gülüşler, kahkahalar senin için değil
Gel de inan güzelliğine bu dünyanın
Bütün nimetlerinden vazgeçme gel de
İnsanları sevdin de ne oldu
Yüreğin aşka düştü başın derde
Aman vermez kederler içindesin
Gel de bu şehirde dur artık
Başını alıp kaçma gel de