Başka ne konuşabilirdik ki? Hayvan olsaydık, konuşmamız gerekmediğini anlardık. Oysa insandık, konuşmamız gerekiyordu, ama konuşacak birşey yoktu, çünkü aklımızda olan konuşmayla çözümlenecek birşey değildi.
Biz erkekler hep yüce duygulardan söz ederiz ama, aslında bizim istediğimiz bedendir. Bu nedenle her türlü iğrençliği bağışlarız, ama giyside en küçük bir çirkinliği, zevksizliği, biçimsizliği bağışlamayız.
İnsanlara kaptırma kendini, durmadan koşuşma, onlara uyma, insan bir makinedir, bir yerde bozulur , yavaş yavaş kullan aklını, şimdi biraz dinlen, şimdi hep birlikte saçmalayalım, aklımızı dinlendirelim, mantığımızı dinlendirelim, rüyada yaşayalım
Herkes ne diyecek? Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hâle sokmaktan başka ne yaptı?
Nasıl oldu da kalbimin tamamlanmamışlığı büyüdü. Ve hiçbir yarım, bu yarımı dolduramadı! Nasıl oldu da ayakta dikildim ve gördüm. Yer, iki ayağımın altında dayanağını kaybediyordu. Ve eşimin bedeninin sıcaklığı Bedenimin anlamsız bekleyişine yol bulamıyordu