Mehmet gundogan
@mehmet1950
Adana
12 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Zaman her şeyi uğurlar, yola koyar. Her yolun sonu, her
cümlenin noktası var.
Sayfa 378Kitabı okudu
Aklıyla
övünürdü her zaman. O kadar güvendiği aklının bu kadarını bile
kesmediğini fark ettiğinde bildi ki akıl da o kadar güvenilir şey
değilmiş, onun da sınırları varmış. Ve insan bazen karga dedikleri bir
kuş kadar olamazmış.
Sayfa 340Kitabı okudu
Hesabı, bütün mazlumlar gibi, Hesap Gününün Sahibine
havale etti.”
Yetti bu kadarı
Sayfa 336Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Oğul, dedi Âdem, koşma hevesle. Gitme. Gittin bari geri dön,
oralarda eyleşme.
Düşeceksen kendi adımınla düşme. Düşeceksen arkandan
itmelerini bekle.
Sayfa 321Kitabı okudu
Kabil
sınanırken de Habil bir gölge. Çünkü zalimler de sınanır. Habil bir
bahane.
Sayfa 302Kitabı okudu
Habil.
Böyle bir çile. Çekilir gibi değildi. Çilesini güzelleştirdi.
Başı önünde, gözleri hâlâ yerde, yaprakların, dökülmüş elma
çiçeklerinin üzerinde.
Ben sana elimi kaldırmam, dedi.
Konuşuyordu ama orada değil gibiydi.
Zalim olmaktansa mazlum olmak yeğdir bana.
Unutma, diye başladı:
Her şey senin için yaratıldı ama dikkat et sen her şey değilsin.
Dünya boyun eğicidir ama sen zalim efendi değilsin.
Yeterli sayıyorsun kendini kendine. Oysa hiç yeterli değilsin.
Muhtaçsın, ihtiyaçsız değilsin.
Her şey senin emrinde doğru, ama amirliğe kalkışma.
Bil ki kalıcı değil geçicisin, sahip değil misafirsin. Sabit değil
iğretisin.
Her ne ki var sende, ödünçtür, senin sanma.
Şımarma
Sayfa 199 - TimaşKitabı okudu
Âdem’di bu, âdemoğulları bir parça ekmek uğuruna onca cefa
çekecek, bir parça ekmekle avunacaklardı.
Üç şey seçtiler cennetten çıkarmak için:
Bir: Kelimeler.
İki: Aşk.
Üç: Annelik duygusu.
Kelimeleri Adem yanına aldı, annelik duygusunu taşımak
Havva’ya kaldı.
Ama aşk çok ağırdı.
İkisinin de, aşkı tek başına taşıması mümkün olmayınca, ikisinin
zembili de aşkı bir başına kaldıramayınca, bölüştüler yükü. Yarısını
Âdem sırtlandı, aşkın yarısı Havva’ya kaldı
Sayfa 157 - TimaşKitabı okudu
Bana bu kelimeleri sen verdin. Sonra beni bu kelimelerle itham ettin. Beni topraktan yarattın, hamuruma nefsimi kattın. Sonra tuttun beni nefsimle sınadın. Hevesli kıldın da beni, heveskarligimi suçladın. DİYEBİLİRDİ, AMA DEMEDİ
Sayfa 133 - TimaşKitabı okudu
Utanma. Libas-ı fıtrî. İçten gelen giysi.
Sayfa 126Kitabı okudu
Ne Havva Âdem’e eşit.
Ne Âdem Havva’dan üstün.
Eşitliğin muteber ölçü olmadığı bir her zaman endazesinde eşit
değil denklerdi.
Bu kadar farklı ama bu kadar birbirine göre, ikisinin varlık
nedeni, başka bir hesabın rakamlarıyla yazılı: Bütünleyici.
Sayfa 74 - TimaşKitabı okudu
Muhabbeti aşikâr kuvveyi fiil eyledi
OL, dedi.
OL’uverdi.
Kûn!
Bir kâf. Bir nûn.
Sonra sükûn.
Sayfa 17Kitabı okudu
Dışarıdaki hayvanlar, bir domuzların yüzlerine bir insanların yüzlerine bakıyor; ama onları birbirlerinden ayırt edemiyorlardı.
Sayfa 90Kitabı okudu
Sizler aşağı kesimlerden hayvanlarınızla uğraşmak zorundaysanız," dedi, "bizler de bizim aşağı sınıflardan insanlarımızla uğraşmak zorundayız!
Sayfa 89Kitabı okudu