mehmet
@mehmetgly
junior editor at genc timas
Yardımcı Editör
İstanbul
10 Nisan
93 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Küllerinin benim küllerimin üstüne düşüşünü hissedecek miyim? Pelion’da kırmızı yanaklarımıza soğuk soğuk konan kar taneciklerini düşünüyorum. Ona duyduğum hasret açlık gibi, içimi boşaltıyor. Akhilleus’un ruhu bir yerde beni bekliyor ama erişebileceğim bir yer değil orası. ‘Bizi gömün ve mezar taşlarına adımızı kazıyın. Bırakın özgür olalım.’ Külleri benimkilerle karışıyor. Hiçbir şey hissetmiyorum.
Havadan ve düşünceden ibaretim. Hiçbir şey gelmiyor elimden.
Ne var ki şöhret acayip bir şeydir. Bazıları öldükten sonra ün kazanır, bazıları da yok olur gider. Bir neslin hayranlık duyduğu şey diğer nesillerin tiksintisini uyandırır. Hafızaların kıyımından kimlerin kurtulacağını bilemeyiz. Kim bilebilir ki?”
Okur Takip Önerileri
Dudakları geriliyor. “Başka hatıran yok mu?”
‘Ben hatıralardan ibaretim.’
Karanlıkta iki gölge, umutsuz, ağır alacakaranlıkta birbirine uzanıyor. Elleri birleşiyor ve ışık, yüz altın kupadan dökülen bir güneşmişçesine sel olup yayılıyor.
“Sorulmadıkça pek anlatmadım. Dürüst olmak gerekirse, sorulduğunda da çok şey anlatmadım. Anlatmak istediklerim anlayamadıklarımdı, anlatmam gerekenler ise konuşamadığım… Kelimeler üst üste bindiler boğazımdan yukarı, inadımdan açmadım ama ben ağzımı.”
“Vazgeçmekle seçim yapmak arasında pek de bir fark yokmuş.
İçine tıkıldığım kafes ciğerlerime nefes, kafesin dışı boşlukmuş.
Bir varmış, bir yokmuş.
Küçük kızın yatağı kaldırım taşlarıymış bunca sene.
Evi yokmuş. Yok olmuş.”
“Her merhaba bir elveda ile bitecekse bile biz birbirimize değil, hayata veda etmeliydik. Ölümü arzulayan bir kızı, hayatta tutan deniz gözlü yabancı; kendi gidecekse bu dünyadan, peşine kuyruk olurdum.”
“Dinle beni deniz gözlü yabancı.
Kaçtığım yerler hep deniz kenarları.”