Batê’nin eserlerinden yola çıkılarak yapılan değerlendirmelerde eğitime verdiği önem göze çarpmaktadır. Bu konuyla ilgili, halk arasında dilden dile anlatılan bir söylenceye de yer verilir. Bu söylenceye göre; ağır vergi borçlarından bunalan halk Melayê Batê’yi Mîr’in huzuruna gönderir. Mîr, halkın vergi borçlarını sileceğini; ancak Batê’nin karşılığında kendisine ne vereceğini sorar. O ise: “Mîr’im, gücüm 150 öğrenciyi daha okutmaya yeter. Borçları silerseniz, 150 öğrenciyi daha alır, okuturum,” der