Gecenin hüznü düşüyor kirpiklerime,
Gözlerimin pınarlar kurumuş,
tende hisler kaybolmak üzere!
Çiçekler açmaya yüz tuttu,
Yine sen yoksun bu sessizlik niye
Bak ne diyordu
Melih Görgün bir sevdiğine;
Yollarıma çıkma çıkarsan hiç acımam
Gözlerime bakma bakarsan dayanamam
Bilirsin sen beni ne çok sevdim seni
Ah seni bekleyeli belki 14 bahar geçti