Ben bazen çok kederleniyorum. Bazen, özellikle de hava kararınca, tek başıma otururken. Oturuyorum, düşünüyorum, düşünüyorum -eskiden olan her şeyi, mutlu olanları, kederli olanları- hepsi geçiyor gözlerimin önünden, hepsi sislerin arasındaymış gibi yanıp sönüyor.
... Tanrım yaşamak ne kederli şey ... Kederlendiğim zaman, mutluymuş gibi ondan bundan gevezelik ediyorum.
Sayfa 88