Eğer daha önce Ahmet Ümit okuduysanız anlayacaksınızdır beni. Benim ikinci romanım Ahmet Ümit'ten. Beyoğlu'nun En Güzel Abisi. Nedenini bilmediğim bir şekilde bu isme sempati duydum. Okudukçada çok samimi geldi tüm karakterler. O kadar samimiydi ki okumaya kıyamadım gerçekten. Tamamiyle yalın bir dille okuyucusunu yormayan fakat tüm içtenliğiyle içine alan bir hikaye Beyoğlu'nun En Güzel Abisi. Polisiye roman seven arkadaşlara şiddetle tavsiye ederim.
Bi kızı olmalı bi adamın arkadaş
Hayat çok güzel be diyebilmek için bi kızı olmalı
Eve gitmek için deli olduğun
Sarıldığında küçük bi filikada okyanusa kafa tutturacak kadar gülümseten bi kızı olmalı
Babam dediğindr gözlerini dolduracak
Kızım demek için özleyeceği bi kızı olmalı
Bi kızı olmalı bi adamın arkadaş
Erkenden uyanıp uyuyosa uyanmasını bekleyip öpmek için sabırsızlandığı bi kızı olmalı günlük telaş içinde aklına gelip gülümseten
Kokusunu özleyeceğin
Eve gittiğinde paçasına sarılan boynundan inmeyen bi kızı olmalı
Bi kızı olmalı adamın arkadaş
Gözlerinin önünde büyürken
Bir gün senden başka birine aşık olacağını bilip şimdiden kıskanacağı
Ama mutlu olması için ölebileceği bi kızı olmalı...
"Kadınlar" diyor bir ses zihninin derinliklerinden, "Kadınlar, onlarla oynayamazsın... oynadığını zannedersin ama bir de bakmışsın, asıl oyuncak sen olmuşsun."
Okunmasını tavsiye edeceğim bir kitap ve de yazar. Akıcı bir dil ve üslub kullanılmış. Sadece katilin cinayetleri işlerken ki sürecinede değinilebilirdi.