Kaldım
Seni düşlerime aldım.
Uykusuz kaldım.
Seni uykularıma aldım,
Düşsüz kaldım.
Başıma aldım, sensiz;
Gönlüme aldım, başsız,
Sensiz, yollarda pulsuz,
Pullarda mektupsuz kaldım.
Sana adlar aradım,
Ardında adsız kaldım.
DENKLEM
Düşünürken kendimden başkasına inanmam.
İnanırsam ben senden başkasına inanmam.
İnanınca düşünür, yönelir sana doğru;
Seninle ikimizden başkasına inanmam.
SUSMANIN İKİNCİ YÜZÜ
Şimdi bütün anmalar bir susmanın içinde..
Şimdi bütün susmalar bir odanın içinde..
Anlatmaya bir sözcük, bir bakış arıyorlar,
Önce sakladıkları, bir adamın içinde.
Okur Takip Önerileri
İkilem
Sevgi ise, sevişeceğiz seninle ..
Kavga ise, dövüşeceğiz seninle ..
Ölümü de paylaştığımız yaşamda
Ortaklaşa bölüşeceğiz seninle
O Akşam
Ceviz kırıyorlar, bakıyorum;
Kabuğunu kırıyorlar cevizin.
Ceviz çıkıyor..
Sonra oyunlarına dalıyor çocuklar.
Ben de bir ceviz alıyorum
Cevizlerin içinden.
Deniz çıkıyor benim cevizimden,
Açılıyorum.
Gidiyorum o ceviz kabuğunda,
Çocukluğumun oyunsuz bahçelerinden.
Bir akşam o çocuk oyununda
Alnıma yazılan o hüzün denizinden
Oranda
Yüzümde hüzünden gölgeler varsa,
O hüzün yüzündendir olsa olsa.
Bilmiyorum ki bu yaşamın çoğu yaşanmamışsa,
Yaşanamadığı okunur, şimdi, daldımsa.
Özledikçe yalnız durup-susup baktımsa,
Sorulacakken nedeni nasıl sormadımsa.
Geldiğini umudumla umudla umdumsa,
Geleceğini görüyor-biliyordum, anlattımsa.
O geçip gitti ora' sına, ben göremedim, baktıysa.
Derim ki şimdi, bir daha gelse de, sorsa.
Sözümle, yüzümle, gözümle dedim, duysa.
Bense buramda onu bekledim oysa.
Yüzümde hüzünden gölgeler kaldıysa,
İçimde örülen duvardan düşmüştür, çatladıysa
İyi insanlar kırıldıkça içine kapanır. Dışardan bakanlar ukala zaneder.
Ne garip ? Bir insana vazgeçilmez olduğunu hisetirdiğinizde, ilk vazgeçeceği kişi siz olursunuz.
Önyargılı bir insan değilimdir aslında. Yorula yorula yürüdüm. Kırıla kırala büyüdüm. O yüzden iç sesim var ki o ne zaman konuşsa hep hakklı çıkıyor.
Güvenme diyor insanlara..!
Karşımızdaki kişinin ne yaşadığını bilmeden aptal çenenizi onun hayatına karşı açmayın ..
Hatırlıyormusun onun seni sevmediğini bildiğin halde onun için her gece ağladığını
insanoğlu en çok ihtiyaç duyduğu kişiden öğrenir, kimseye ihtiyacı olmadığını