Nefis, șehvet hâlinde bir hayvan; öfkeli anında bir arslandır. Onu musibet zamanında küçük bir çocuk, bolluk anında Firavun, açlık zamanında mecnûn ve tokluk hâlinde ise kibirli görürsün. Onu doyuracak olsan şımarır ve keyiflenir; aç bırakırsan bağırıp çağırır. O, șairin dediği gibidir:
《Doyunca insanları çifteleyen, aç kalınca anıran kötü bir eşek gibidir.》