Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
ŞEKER PORTAKALI İNCELEMESİ - Dikkat Spoiler içerir!
Kitap sürekli şiddet gören çocuk karakter Zezé ve onun hayal dünyasını okuyucuya hissettirmesi bakımından kaliteli bir eser. Sayfaları çevirince kan akışınızın olaylara göre hizlanip yavaşladığını hissedeceksiniz.
Minik kardeşi Luís, abisi Totóca, Edmundo dayı ve dindinha. Hepsi ailenizden biri olacak, en çok da Zezé.
Zezé içimizdeki yarım kalmış iyilik,
Zezé çocukluğumuzun masumiyeti...
Keyifli okumalar diler, böyle güzel bir mecrayı bizlere sunduğu için 1K ekibine teşekkür ederim.
“Günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun öyküsü”
Jose Mauro de Vasconcelos’un 1968 yılında yazdığı, pek çok dile çevrilen ve ülkemizde de yazarın en tanınmış ve beğenilen eseri olan “Şeker Portakalı”, “Güneşi Uyandıralım” ile devam eden ve “Delifişek” ile de son bulan bir serinin ilk kitabıdır. “Şeker Portakalı” yazarın çocukluk günlerini anlatırken, “Güneşi Uyandıralım” gençlik, “Delifişek” ise
"Ağlarsam ayıp olur mu?" (syf. 68)
-Acıyı küçük yaşta keşfetmiş bir çocuğun hikayesi-
Aynı evrende yaşamamalı cellatlar ve çocuklar; Ya ölmeli cellatlar ya da hiç doğmamalı çocuklar. Cinayet birini bedenen öldürmekle olmuyor. Birinin ruhunu öldürmekte cinayettir.
"- biliyor musun, insanları öldürüyorum portuga.
+ bunu nasıl
Ah, Zeze... Senin o minik kalbin ne kadar da çabuk büyüdü...
Bu sefer, kitap kısa olmasına rağmen bir o kadar dokunaklı idi. Kısa olduğu için yavaş okumaya çalıştım, çünkü kitabın bitmesini istemiyordum. Kitap, Zeze nin gençliğine bizi misafir ediyor. Her bir satırda, daha da gelişiyor, daha da kapsıyor olayı. Her kitapta olduğu gibi, bu kitabın da bitmesine üzüldüm. Ama bir başka üzüntüydü bu seferki...
Değerli bir arkadaşımın tavsiyesi ve hediyesi üzerine okuduğum tatlı, hüzünlü ve güzel bir eser. Yetişkinlerin dünyasına hayal gücüyle meydan okuyan minik Zeze'nin yoksulluk, acı ve ümit dolu hikayesi. Beş yaşındaki Zeze, hemen hemen her şeyi tek başına öğrenir. Sadece bilye oynamayı ve arabalara asılmayı değil, okumayı ve sokak şarkıcılarının ezgilerini de. En yakın sırdaşı ise anlattıklarına kulak veren ve Minguinho adını verdiği bir şeker portakalı fidanıdır. Minik Zeze'nin büyürken yaşadığı serüvenleri, hem gülümseyip hem hüzünlenerek okuyacaksınız. İyi ki tanıdım seni Zeze :)
Keyifli okumalar dilerimm.
Canım Zeze'm
Canım Zeze'm... Sen nasıl tatlı bir çocuktun ve nasıl da öyle bir anda büyüdün.
Bu kitabın beni en çok üzen yanı, birazcık çabuk bitmesi oldu :( Ama çok dokunaklı ve çok etkileyiciydi. Bu kısa yolculukta Zeze nin gençliğe geçişi ve yaşadıklarına tanık olduk. Herkesin okuması gereken bir seri ve herkesin tanıması gereken minik bir kahraman Zeze...
Kesinlikle tavsiyemdir.
Benim minik Zezé'm
Evet.. Gelelim o güzel kitabın incelemesine...
Şeker Portakalını geçen sene aldım. En yakın arkadaşımın en sevdiği kitap olduğunu bildiğim için hemen okuyup bitsin istemedim. O kadar çok sevdim ki minik Zezé mi böyle yanımda olsun başını okşayayım onu tatlı yemeye gotureyim istedim.
En sevdiğim ve beni ağlatan iki kısmı oldu. Birincisi öğretmenin masasında çiçek olmadığını görünce ona her gün çiçek götürmesi ve Portekizlisinin öldüğünü öğrenip kendini sokağa atması... Ağlamaktan perişan oldum diyebilirim. Daha sonra da seker portakalı fidanın kesileceği haberi. Benim küçük Zezé'm sarılmak için can attım.
Yazarımızı biyografisini okuduktan sonra da Zezé'mizin hayatıyla aynı bir hayat yaşadığı muhakkak.
Şeker Portakalı fidanın insanlaştırması duygusallığın ön plânda olduğu güzel bir başucu kitabı...
Bitirdiğimde yağmurlu bir gündü. Direk kendimi yağmur çamur dinlemeden sahafa atıp serinin devamı olan "Güneşi Uyandıralım " aldım.
Sen çok yaşa minik Zezé'm kalbin hep sevgi dolu kalsın
Zeze , ruhu bedeninden yaralı minik . Okurken o kadar çok seslendim ki sana , beni duymanı bu kadar yara almamanı çok isterdim . Onlar sadece günah keçisi arıyorlar sen şeytanın yavrusu değilsin diye bağırıp sesimi duyurmak istedim sana . Portuga olmak istedim bazen sevgine layık olabilmek İçin , şeker portakalın olmak istedim bazen dalıma otur saatlerce düşüncelerini duyabileyim diye . Arkasına tutunup salındığın o araba olmak isterdim mesela minik ellerinden tutabileyim diye . Ama bedenine inen ellerin yerinde olmak istemedim hiç çünkü onlar sende hep acı bıraktılar . Ben senin gerçekliğine şahit olabilmek isterdim , portugayla araba gezilerinizin varlığına , Portuganın varlığına ... 5 yaşına dayaktan öldürmek üzere olan baban gibi değil de , baba dediğin portuga gibi iz bırakmak isterdim hayatında .
·
Puan vermedi
beş yaşındaki zeze hemen herşeyi tek başına öğrenir: sadece bilye oynamayı ve arabalara asılmayı değil, okumayı ve sokak şarkıcılarının ezgilerini de. İşten çıkarılan babası ve çalışmak zorunda annesi ile çok fazla kardeşinin olduğu kocaman yoksul bir ailedeki altın kalpli çocuk. Kitapta devamlı dayak yiyen ve haylazlık yapan zezenin acı ve ümit dolu hikayesi anlatılıyor. En yakın sırdaşı, anlattıklarına kulak veren bir şeker portakalı fidanı.. yalnızlığına güneş gibi doğan potuga, zeze'nin babası olmasını istediği tek kişi onunla hayaller kuruyor, aile kavramını onunla anlamlandırıyor... Ancak hayat bu masum minik kalbine gerçekleri acı bir şekilde vuruyor.
" Herşeyi severim. evde yiyecek bir şey bulduğumuz zaman sevmeyi öğrendik."
"Önemi yok" tam tersine, çok önemliydi öyle üzüldüm ki, o kadar büyük bir hayal kırıklığına uğramıştım ki, o an ölmeyi istedim."
"Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve hüzünlü kişiler."
" Hiç yaşama isteğim yok artık. İyileşirsem kötü bir çocuk olacağım. Anlayamazsın sen. Artık uslu durmama değecek kimsem kalmadı."
" Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."