Her şey kırılınca ses çıkarır...
Bir tek insan kırılınca ses çıkarmaz...
Kırılmayı kızmakla, bağırmakla, tartışmakla,
küsmekle karıştırmayın...
Kırılmak farklıdır, sessiz ve derindir…
Kırdığınızı anlamazsınız ama zamanla her şey değişir, farklılaşır, dönüşür, gittikçe
yabancılaşır, soğur sizden kırdığınız kişi...
Kalp kırığı kaynamaz çünkü, eskiye asla dönmez...
Kırdığınız elinizin altında erir,
zamanla yavaş yavaş...
Kırılan hesaplaşmayı bile gerek görmez,
düşmanlık gütmez, nefret etmez…
Siz siz olun, kimseyi kırmamaya dikkat edin...
Çünkü telefi etme imkanı bulamazsınız...
Kadın kocaya, sevgili sevgiliye, koca kadına
baba oğula, oğul babaya,
Arkadaş, arkadaşa, dost dosta kısaca değer verdiğimiz herkes birbirine böyle kırılır işte...
Mirza Tazegül
“Her insan kendi dünyasını oluşturur, kendi zihninde, anlayışında ve davranışında...Geniş dünya, dar dünya, özel dünya, genel dünya, sorumlu dünya, sorumsuz dünya, karanlık dünya, aydınlık dünya özgür dünya, tutsak dünya, nefretle gerilen, sevgili gevşeyen dünyalar diye tanımlasak da bu dünyaları, bu tanımlar bize yargılama hakkı tanımaz.”
Sayfa 277 - Narsist KitapKitabı okudu
İnsanın insanlığı nerde belli olur bilir misin sevgili? Bir gün başa geldiğinde yol ayrımı, işte insanlık, o yol ayrımında belli olur. Yürek yol ayrımında gerek.
Sayfa 161Kitabı okudu
Merhaba sevgili kitap kurtları bugün sizlere roman tarzında yazılmış bir kitapla geldim
Yazarın kaleminden okuduğum kaçıncı kitap bilmiyorum ama okuduklarım arasında en iyisiydi diyebilirim
Holding sahibi Tamer Aslanoğlu bazı işçileri işten çıkarır. Sonrasında bir nümayiş yaşanır ve bir kadın kucağında çocuğu ile ona çıkışır eşini işten çıkardığı için. Sonrasında Tamer Aslanoğlu bir kaza geçirir ve komada kalır.
Bu kazadan sonra Tamer paralel evrenler arasında farklı hayatlar yaşar ve bu zaman kıskacında kısılıp kalır. Silüet ondan başarıyı bulmasını ister. Biz de bu hayatların bazısını detaylı bir şekilde okuyoruz. Her öldüğünde farklı bir evrene gidiyor arayış için.
Onun yaşadıklarından ders çıkarıyoruz. Hepimizin başka bir hayat yaşasaydım, şunu söyle yapsaydın nasıl olurdu dediği zamanlar olmuştur. Bizim için en uygun zamanın bu zaman olduğuna inanıyorum. Bu zamana geliş sebebimizi sorgulamak yerine bu zamanda kendimizi nasıl geliştirip, hayatı daha da güzelleştirebiliriz, bu hayata biz olarak neler katabiliriz ona odaklanmalıyız. Tamer de ne kadar farklı hayatlara girse de olduğu zamanı da özlüyordu çünkü o her hayata zihnindekiler ile gidiyordu.
Peki Tamer komada kaldığı süre boyunca neler yaşadı? Karşısına çıkan kadına ve çocuğuna neler oldu? Tamer başarının ne olduğunu bulabildi mi? Zaman kıskacından kurtulabildi mi? Tüm bu soruların cevaplarını kitapta bulacaksınız Tavsiyemdir.
Mirza Tazegül
Her şey kırılınca ses çıkarır.
Bir tek insan kırılınca ses çıkarmaz.
Kırılmayı kızmakla, bağırmakla, tartışmakla,
küsmekle karıştırmayın.
Kırılmak farklıdır, sessiz ve derindir…
Kırdığınızı anlamazsınız
Ama zamanla her şey değişir,
Farklılaşır, dönüşür, gittikçe yabancılaşır,
Soğur sizden kırdığınız kişi.
Kalp kırığı kaynamaz çünkü, eskiye asla dönmez.
Kırdığınız elinizin altında erir,zamanla yavaş yavaş.
Kırılan hesaplaşmayı bile gerek görmez,
Düşmanlık gütmez, nefret etmez…
Siz siz olun, kimseyi kırmamaya dikkat edin.
Çünkü telefi etme imkanı bulamazsınız.
Kadın kocaya, sevgili sevgiliye, koca kadına
Baba oğula, oğul babaya,
Arkadaş, arkadaşa, dost dosta
Kısaca değer verdiğimiz herkes
Birbirine böyle kırılır işte.
MİRZA TAZEGÜL
Ve cebimizde neden hasret kokan sevgili mendilleri yok?
BEN BİR KADINIM
(Sevgili kadınlara ithaf olunur)
Ben bir kadınım, korkularımla kardeş büyüdüm, kuşkularımla arkadaş oldum. Zaman geldi saçımın teli bile ağızlara plasenk oldu.
Hiç işi yokmuş gibi toplumun, eteğimin boyunu konuştular, gömleğimin düğmesini, hatta ayakkabılarımın açıklığını.
İnsan olduğumu unuttular aklımı unuttular.
Oysa
...içimdeki kızı mutlu et, ben sana el ayak olurum sevgili. Göz olurum sevgili, kalp olurum senin için atarım.
Sayfa 21
...Duymam gereken sevgili kokusu, ısrarla umut ettiklerim var. Hasret yangını içinde sevmem gereken kavuşma ihtimalim var benim.
Neden artık yüzler gülmüyor ağabey? Kalabalıklar içindeyken bu yalnız hissetmeler de ne? Neden dostlarla eskisi gibi kaynaşamıyoruz, şimdilerde bir arkadaşın arkasında niye dağ değiliz artık? Ve cebimizde neden hasret kokan sevgili mendilleri yok?
Sayfa 32Kitabı okudu