Aslında her şey, gerçekte o kadar zengin olmadıkları halde zenginlere benzemek isteyen bu yüzden de ancak birbirlerine benzeyebilen insanlarınki gibiydi.
Sayfa 27 - İş bankası kültür yayınları
“Çok konuşuyorsun” diye kendimi paylıyorum. “Çok dinliyorsun, çok fazla kahve içiyorsun, yabancı odalarda çok uzun oturuyorsun, gereksiz şeylere çok fazla kafa yoruyorsun, çok fazla umutlanıyor, kendini çok fazla avutuyorsun.”
Sayfa 86
Okur Takip Önerileri
Anlaşılmayanlar yavaşlığın içinde saklanır, yavaşlık anlaşılmayanların içinde.
Sayfa 67
Ben ancak sen benim yanımdayken ve benimle mutlu olursan gerçek anlamda mutlu olabiliyorum. Tek başımayken Allah’ın cezası bir egoist olduğum düşüncesini zihnimden söküp atamıyorum.
Sayfa 63
Korku beni kendi karanlığına hapsetti. Kendimi şu anda batan bir tiyatronun kahramanı gibi hissediyorum, hayır demek istediğim şu: kendimi hiçbir zaman batmayacak olan bir tiyatro eserinin batmış ana karakteri gibi hissediyorum.
Sayfa 62 - Aykırı yayınevi
Belki yalnızlığın giderek daha fazla hoşuma gidiyor olması doğru değildir. Ama aslında herkes yalnız hatta çevresindeki insanlar eşyalar bile tek başlarına,
Sayfa 51
Çünkü ben her zaman gelecek felaketi hisseden ama bu konuda hiçbir şey söyleyemeyen bir adamım.
Sayfa 39
An itibariyle bir Bach sonatı gibi yaşıyorum. Hiçbir yere bağlanmadan, öylesine havada süzülerek, buruşmuş bir halde, karanlık, herkes için aşikar olsa da özünde anlaşılmaz.
Sayfa 38
Yalnızlık olağan ama öyle ansızın çıkagelmesi korkunç bir şey.
Sayfa 28
Bütün önemli soruları, önemli sorular için artık çok geç olduğunda soruyorum.
Sayfa 25
Eğer bir kitap yazabilecek olsaydım ana fikri, insanın felaketleri hep seyredeceği ama hiçbir zaman anlayamayacağı olurdu.
Sayfa 17
İki kişilik yalnızlık yaşamak istemiyorum.
Sayfa 12 - Ayrıntı yayınevi
Herkes, ta başından beri giysilerinin parçalanmasıyla birlikte (hızlıca ve yüzeysel düşünürsek) kendi çürümesine tanık olur. İnsan o giysileri giyerken çözülme, giysilerin paralanmasıyla adım adım yaşamın içine işler. İnsanların hırpalanmış giysilerini atma konusundaki tuhaf hevesi bence, paralanan giysilerin işaret etmeye çalıştığı süreci yadsımanın bir simgesidir.
Sayfa 16 - Ayrıntı
İçimde yükselen ama sonunda yine de sessiz kalan, insanlara gerçeğin sıradan sıkıcılığını anlatma dürtüsüne her seferinde yenik düşerim. Bu sefer de o insanların sahip olduğu bu bilgiyi kasten mi gizli tuttukları yoksa başka nedenlerle mi bu konu hakkında konuşmak istemedikleri meselesi meşgul eder zihnimi. En sonunda da hepimizin bu apaçık zavallılıkla nasıl bu kadar iyi baş edebildiğimiz sorusu belirir.
Şunu bilmelisin ki herkesten kolay pes eder katı insanlar. Alevlere haddinden uzun süre tutulan kızgın demir çoğu zaman çatlayıp parçalanır.
Sayfa 19 - İş Bankası
Zeus, hangi beşeri kibir senin gücünü dize getirebilir? Ne ölümlüleri yaşlandıran uyku ne de tanrıların yorulmak bilmez ayları seni yükleyebilir. Sonsuza dek hiç yaşlanmadan hüküm sürersin Olympos’un aydınlığında.
Sayfa 25 - İş Bankası
