Muhammet Demircan
@muhammettdmrcn
"Ve şimdi birçok sayfasını atlayarak bitirdiğim kitabın başından başlayabilirim."
Psikolojik Danışman
İstanbul, 29 Eylül 1996
12 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hatta bu tembellik "ortak akıl" gibi süslü kelimelerle kimi zaman pekiştiriliyor. Yirmi kişiden on sekizi "evet" dediğinde ortaya çıkan karar çoğu zaman ortak akıl değil, "ortalama akıl" olabilir. Kişinin oturduğu, otururken dar pencerelerden baktığı, gördüklerini sorgulamadığı, düşünmekten ve hayal kurmaktan uzak durduğu ortalama bir zihniyet yani. Ortalamaya davet edip "Ayakların yere bassın!" derken çocuklara " Düşüncelerini, duygularını bastır," mesajı veriyoruz.
Sayfa 80
Peki, nedir basınç odası o halde? Bu vurgun yemiş ruhları nasıl sakinleştirebilir, havai fişeğin lezzetinden semavi lezzete taşıyabiliriz?
Sevgili Dost,
"Kalpler ancak Allah'ı anarak huzur bulur" ayetini biraz daha dikkatli okuyacak olsak, basınç odasının yerini göreceğiz. Evet, bu ayet, adına "stres" denen çağdaş basıncı düşürecek ilahi bir odaya, Kur'an'a çağırıyor bizi
Frankenstein'ın yaratığı değil, Allah'ın kulu olmak ne güzel!.
Ne güzel, "Allah en büyüktür," sözü.
Sayfa 78
Sevgili Dost,
Köpekbalığının kanı, yarasanın karanlığı sevmesinde ne var? Hüner, geceye rağmen güneşi, kana rağmen hayatı sevmekte. Oruçken su içmemekte ne var! Hüner, ölürken suyu reddedebilmekte. "İsâr" deniyor buna. Yani tercih. Yani sevmek, yani göstermek üstün olanı.
Sevgili Dost,
Sevgi nedir?
Nedir seni uykularından vazgeçirecek şeyler?
Sayfa 71
Okur Takip Önerileri
Ben, yalnızlığı istemekle suçlanıp yalnızlığa mahkûm edildim. Bu karara bütün gücümle muhalefet ediyorum. Ben yalnızlığa dayanamıyorum, ben insanların arasında olmak istiyorum. İnsanların düşmanlara da ihtiyacı vardır. (Dostlarının değerini bilmek için.)
Sayfa 78
Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi. Ya hiç sevmemişsem bugüne kadar? Bir kitaba yeniden başlamak gibi, sevmeye yeniden başlamak pek kolay sayılmazdı herhalde.
Sayfa 63
Ne zaman vaktin var? dedi. Her zaman. Ona bu sözü söylemedim tabii. Her zaman vakti olanlara saygı duyulmaz.
Sayfa 43
Acaba iyi bir şey olacak mı? Hayır, dedim kendime. İyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. Sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. Ya da hiç bir şey çıkmaz.
Sayfa 42
Yalnız yaşayan insanların, kendi içlerinde başlayıp biten eğlenceleri vardır.
Sayfa 41
Birlikte hiç resim çektirmemiştik. Bir sürü şey gibi bunu da yapamadık nedense; bir türlü olmadı. Bir koşuşma, durmadan bir şeylerle uğraşma... Neden koşuyorduk, acelemiz neydi?
Sayfa 33
Hayır, gerçekten ölmedi; çünkü ben yaşayamazdım ölseydi. Bunu biliyordu. Bu kadar yakınımda olduğunu bilmiyordum ama, sen bir yerde var olursan yaşayabilirim ancak demiştim. Nasıl olursan ol, var olduğunu bilmek bana yeter demiştim.
Sayfa 31