“Ben bir insanoğlu, sen bir dut dalı
Ben babamı , sen ustanı unutma…”
“Kalktı göç eyledi avşar elleri” kayda alınırken,dönemin TRT sinde görev yapan tüm sanatçıların taş kesildiği anlatılır.
Bu tüyler ürpertici bozlak, tamda anlatmaya çalıştığımız “kop-kopuz”örneğindeki gibi bir patlamadır.Muharrem Ertaş bu bozlağı öyle bir okumuşturki sanki kendisinden önce kimse okumamış ve kendisinden sonrada kimse okuyamayacakmış hibi.Sesindeki hayranlık verici vurguda,soylu bir bilgelik savaşçı bir meydan okuyuş aynı anda işitilir.Bu ses,aynı anda hem bir zafer haykırışı hem bir ağıt çığlığıdır.Yüzyıllarca horlanmış bir kültürün dokunulamaz, yokedilemez mağrurluğuyla,aynı kültürün ıssızlığı ve öksüzlüğü karşısında duyulan acı.
Yazarla ilk tanışma kitabım oldu.Çok keyif aldım.Kendi tarihine bir yolculuk yaparak özünü yani kitap adıyla köklerini yeniden bulduğunuz bir okuma desem yeridir.
Kök Ekin / Süleyman Çobanoğlu
Syf 197
