Çocuk yetiştirmeyi, onu iyi bir okula teslim etmek, ona iyi bir dershane desteği sağlamak şeklinde anlamamız da yetersiz bir anlayıştır. İyi bir annenin alternatifi olabilacek okul bu dünyada yoktur.
Çawan, bêhna axa xubar, giya û kulîlkên ku dibişkivin, tên te? Ez ji te re bibêjim, ev bêhna xweşik ji her kesî re nesîb nabe. Baş bêhn bike... Ev bêhn, çi bêhneke xweş e!.. Çavên min nabînin, lê ez pir baş pê dihesim ka tebîet çawan ji nû ve vedije. Ez vê yekê dijîm. Tu dizanî, ji axê xweştir, rindtir û miqedestir tu tişt tune. Ez pir jê hez dikim...
(Nasıl, küllü toprağın kokusu, otların ve tomurcuklanan çiçeklerin kokusu, sana geliyor mu? Ben sana söyleyeyim, bu güzel koku herkese nasip olmaz. İyi kokla... Bu koku, ne kadar da güzel!.. Gözlerim görmüyor, ama çok iyi hissediyorum ki doğa nasıl da yeniden canlanıyor. Bu yüzden yaşıyorum. Biliyor musun, topraktan daha güzel, daha hoş ve daha mukaddestir hiçbir şey yoktur. Onu çok seviyorum...)