Munise
@muniseeo
Diyetisyen
17 Kasım
75 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Teksas eyaletindeki Dallas’ta bir rahip olan Cyrus Scofield, misyoner teolojiyi Atlantik okyanusunun her iki yakasına götüren zincirin bir başka halkasıydı. Bu yaman rahip incilin açıklamalı fundamentalist bir versiyonunu yazdı; Oxford Üniversitesi Yayınları tarafından 1909 da basıldı. Yazdığı incil bir anlamda bugün ABD politikasının temelini oluşturan üç fikrin en aşikar taslağıydı: Yahudilerin dönüşü, İslamın çöküşü ve bir dünya gücü olarak Birleşik Devletlerin bahtının açılması.
Filistinlilerin Gazze zindanının duvarlarından dışarıya bakmasına izin verilmesi için Hamasın şunları yapması gerekiyordu:
1)İsrail’i veya daha uç bir biçimde ifade edildiğinde İsrail’in varolma hakkını tanımak yani Filistinlilerin kendi vatanından kovulmasının meşruiyetini kabul etmek;
2)Şiddetten vazgeçmek
3)Geçmiş anlaşmaları, özellikle de Dörtlü’nün Yol Haritasını kabul etmek.
İşte yine hayret verici düzeyde bir ikiyüzlülük. Oysa zulüm yapanlara bu tür koşullar dayatılmıyor.
İstenmeyen bir hükümeti devirmenin standart bir prosedürü vardır: Askeri bir darbeye hazırlık için askeriyeyi silahlandırmak. ABD-İsrail de sandıkta kaybettiğini güç kullanarak geri alması için El Fetih i silahlandırıp eğiterek bu geleneksel planı benimsedi.
Okur Takip Önerileri
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
94 syf.
7/10 puan verdi
Kaygılarım bazen tesellim oluyor, bazen de içimdeki yara.
Bir insana insan mı denir bütün işi
Yemek ve uyumak olursa dünyada yalnız?
Hayvan denir böylesine! Ne iştir bu Tanrım?
Sen ki sınırsız yaratmışsın düşüncemizi,
Sen ki geçmişi geleceği bilirsin,
Bu aklı küflensin diye vermedin elbet bize.
Öyleyken hayvanca bir unutkanlıktan mı,
Yoksa korkakça bir dürüstlükten mi nedir,
Fazla ölçüp biçiyorum yapacağım işleri.
Kılı kırk yaran bu duraklamanın,
Dörtte biri akıl, dörtte üçü korku.
Akıllarıyla değil ki, gözleriyle seviyorlar,
Onun için suçu değil cezayı ağır bulurlar.
Hafızanın kulu olmaz kararımız,
Çabuk doğduğu için büyümeden ölür,
Nasıl ki ham meyve dalında durur da,
Oldu mu kendiliğinden düşüverir yere.
Kendi kendimize verdiğimiz sözü tutmak,
En çabuk unuttuğumuz şeydir, ne yapsak.
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
Yürekten gelenin doğal rengini.
Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
Yollarını değiştirip bu yüzden
Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.
Var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur, yeter! demesi mi?
