furkancan
@munzevifikir
YYÜ || AÜ || Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı YL
839 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
"Acının en kötüsünü ben yaşamalıyım
Ne gelecekse başıma en kötüsü gelmeli
Seveceksem en derinden sevmeliyim
Nefretim kinimde boğulacak cinsten olmalı."
furkancan
"Vazgeçiyor olmaktan yıldım.
Artık bende inanmak istiyorum."
furkancan
Bir milleti ilerlemekten alıkoyan inat hâlini almış zihniyetler vardır ki, işte bu inat, bu kör taassup yıkılmalıdır. Ammâ bir milletin rûhuna, zevkine, sanatına ve duygularına sûikast edip onu bir başka milletin harsî ve hissî boyunduruğuna körü körüne bağlamak, işte tehlike budur, buradadır.
Bir milletin dîni, dili, duygusu en büyük silâhı ve en yenilmez müdafaa âletidir. Bunların bozgunu ise en kötü ahlâk düşkünlerini ve neticede en korkunç kayıpları hazırlar.
Sayfa 78 - Kubbealtı
Hiç
Issız bir kalabalığın sessiz hıçkırıkları ürkütüyor karanlığı. Bilinmezlik, en açık haliyle haykırıyor varlığını. Ruh, dehşete düşüren bir sakinliğin deliliğini yaşıyor. Gönül, sevgiden nefretini dile getiriyor.
Bakacak yönü yok aynaların. Yüzleşecek gözler bulunamıyor artık. Geçmiş birtürlü barışmıyor benle. Gelecek yüzüme bile bakmıyor. Bugün ise yokmuşum gibi davranıyor. En ağırıda bu oluyor.
Nereye kaçsam kendime rastlıyorum. En yakın uzaklarda buluyorum sırlarımı. Özlemi, nefretimle besliyorum. Sevgimi acıyla… Karanlık yönlerime rastlıyorum kaybolduğum tenha sokaklarımda. Aynada göremiyorum kendimi. Başkası oluyor her seferinde konuştuğum. Göz göze geldiğim bensiz oluyor belki de.
furkancan
"Bir milletin dili sûikaste uğrayarak yarı yarıya kaybolmuş ise ne ilimde ne sanatta sivrilmiş adam yetiştirmesi mümkündür. Bu yüzden de işte mîmârîmiz de, mûsikîmiz de, şiirimiz de taklitçilik ve kopyacılıktan ileri geçememektedir. Evvelâ Türkçe enkaz hâlinden kurtarılarak ciddiyetle inşâ edilmek ve ona ilmî bir hüviyet verilmek gerektir."
“Bir kişinin bir kelimeyle kastettiği bir diğerininkiyle tam tamına aynı değildir ve her farklılık, ne kadar küçük olursa olsun, sudaki bir halka gibi yayılır dilin bütününe. Bu yüzden her anlama aynı zamanda bir anlamama, düşünce ve duygulardaki her mutabakat aynı zamanda bir ayrılıktır”
metis
Biz ne isteriz de sen vermezsin? Senin için güçlük yok, akşam ve sabah da yok... Yâ Rabbî bizden murâdın ne ise bize onu müyesser eyle... O murâdın ki kullarında ihlâs ve safâ ve ahidlerinde sıdk ve vefâdır, ondan ayırma!
Bizi bizsiz senden sana ulaştır ve şükrün yolunu bize müyesser et ki tâat ve hizmette seninle olalım. İlâhî, yüzümüzü îman ve islâm kıblesinden, ayağımızı tevhîd ve îkan yolundan ayırma.
Bizi nice bayramlara hayırla ulaştır.
Yorumlarınızı bekliyorum dostlar.
KENDİME KONUŞMALAR adlı kısa yazım.
munzevifikir.wordpress.com/2022/05/09/kend...
Birileri hakkında kanaat edinirken adaleti sanki atımızın terkisinde taşıyormuşuz gibi düşünüyor, daha doğrusu öyle varsayıyoruz. Adalet, yüksek sesle söylediğimiz şeylerin hatırına gelir, otağını içimize kurar sanıyoruz.
Ne zaman öyle olmuş ki? Ne zaman adalet, kendindeki kusura körleşen göze basiret, öze feraset kılınmış ki? Ne zaman derinliğinde idrak olmayan sığ zihinlerde binasını inşa etmiş ki? Ne zaman hak etmeyenin zihninde, kalbinde, insanlığında bir şuur olarak birikmiş ki?