Yahya b. Muaz rahmetullahi aleyh;
"Marifet, kalbi Allah'a yaklaştırmak, ruhla habibi murakabe etmektir" demiştir.
Sayfa 9 - Reyhani YayıneviKitabı okudu
Bir derviş halktan uzaklaşıp bir kır köşesine inzivaya çekilmişti. Ansızın olduğu yere bir padişahın yolu düştü ve padişah dervişi gördü. Derviş murakabe hâlindeydi, murakabeden başını kaldıramadı, padişah ve beraberindekilere hiç aldırış etmedi. Padişahın gönlü buna incindi. Beraberindekilere dedi ki:
-Bu hırka giyiciler, yani dervişler insanın miktarından anlamazlar, padişah ile dilenciyi bir görürler.
Vezir padişahın bu sözlerini işitince dedi ki:
- Ey derviş! Yeryüzünün padişahı sana uğradı, niçin saygı göstermeyip hizmetinde kusur edersin?
Derviş vezire dedi ki:
-Padişaha şöyle de: "Ey padişah! Senden menfaati olan kimseden hizmet bekle ." "Ey vezir! Halk padişaha uymak için yoktur, bilakis padişah halkı koruyup gözetmek için vardır."
Her ne kadar halkın huzuru padişahın devletiyle olsa da padişah halkın bekçisidir.
Koyun çoban için yoktur. Çobanın varolma sebebi koyundur.
Dünyada bugün birini muradına ermiş, bir başkasını da dert ve sıkıntıdan yaralanmış görürsün.
Toprak beynini çürütüp yiyene dek birkaç gün sabreyle.
Allah'ın yazılmış kaderi önlerine gelince padişahlık ve kölelik farkı ortadan kalkar.
Bir kimse bir ölünün mezarını açsa zengini fakirden ayıramaz.
Padişah dervişin sözünün tesiri altında kaldı ve huzuruna çağırtarak :
-Benden bir şey iste, dedi.
Derviş:
-Bir daha beni meşgul etmemeni istiyorum, dedi.
Padişah :
-Bana bir nasihat et, dedi.
Derviş:
- Elinde devletin varken, yani gücün yetiyorken ahiret hazırlıklarına başla. Çünkü bu güç ve kudret elden ele geçer; senden önce olanların elinde kalmadığı gibi senin de elinde kalmaz.
Sayfa 50 - HasbahçeKitabı okudu
