Öfkeden mızraklar yonttuk
Hücre camlarını kırdık
Aza kanaat ettik, yoklukta varı bulduk...
Mürsel Sönmez / Mansur Ahengi
"Cümle kuramayan, Devlet Kuramaz."
Edebiyatı, kültürü, Sanatı olmayanların yapacağı siyaset köksüz, derinliksiz ve sathî olur.
Mürsel Sönmez
"Tüm anlamların buharlaştığı ve her şeyin araçsallaştırıldığı bir zamanda şiirin, o bitimsiz çocukluk ve bilinçli coşkunluğun gösterdiği ufka bakmak ruhumuza nefes aldıracak."
Mürsel Sönmez
"İnsan, ne kadar tahrif edilir, ne kadar özünden uzaklaştırılırsa uzaklaştırılsın, insanı aşar, “öte”lidir, sonsuz mekânın baş oyuncusu kılınmıştır..."
| Mürsel Sönmez
"İnsan, ancak büyük amaçların göğüne sığabilen bir varlıktır..."
| Mürsel Sönmez
Her bir varlık damarı, ve/ya ilâhi isim mazharını bulur. Eğer sizin özyeteneğiniz (istidâd-ı ezelîniz) sözle, hayalle, düşünce ile ve görünür ve görünmezden simge/sembol/imge/mecaz devşirmekle “malül” ise, şiirin albenisi sizi çeker, siz de peşinden gidersiniz.
Mürsel Sönmez
Zavallı yerküre gırtlağına basmış şakilerin pençeleri ile boğulayazmamıştı henüz, ırmaklar kirlenmemiş, gökler zehirlenmemiş, ağaçlar darağacına dönüşmemiş, kuşlar şehri terk etmemişlerdi henüz -ki, kuşlar bir şehri terk ettiğinde gökyüzü de terk ederdi, bilinmemişti bu da
Mürsel Sönmez
“ Sarınmasam bir umut cümlesine üşürüm. .
Ateşi geçmek mi zor ibrahim ?
denizi yarmak mı,
yâre varmak mı ? ”
l Mürsel Sönmez .
GEÇECEK - MÜRSEL SÖNMEZ
bu günler de geçecek
zamanı donduran zemheri
bahara bırakacak yerini
Birilerine kızmayı azaltıp acımaya başladıysanız, iyi yoldasınız demektir. Kızılacak şeyler, genelde ortaklaşa işlerdir.
[Mürsel Sönmez]
Gerçek sevgi ya da saf aşk, doğası gereği, sevileni asla putlaştırmaz. Dolayısıyla, putlaştırmanın olduğu yerde sevgi yoktur.
Mürsel Sönmez
Cemre düşüyor içime kış kıyamette, sokagimdan mi geçtin ne ?
Mürsel Sönmez
"Kelimeler herkesindir;
Hakikât, nasibi olanın..."
(Mürsel Sönmez)
"Dünyanın en büyük makamının garibanlık olduğunu anlıyorsunuz."
Mürsel Sönmez
Radyoda ikimizin de sevdiği bir şarkı çalıyor
Bir yerlerde radyoyu mu açtın acaba
Cemre düşüyor içime bu kış kıyamette
Sokağımdan mı geçtin ne
Takılıp kalıyor bakışlarım bir yere
Aynaya mı bakıyorsun orada
Mürsel Sönmez / Sen/drom