"Tüm anlamların buharlaştığı ve her şeyin araçsallaştırıldığı bir zamanda şiirin, o bitimsiz çocukluk ve bilinçli coşkunluğun gösterdiği ufka bakmak ruhumuza nefes aldıracak."
Mürsel Sönmez
Zavallı yerküre gırtlağına basmış şakilerin pençeleri ile boğulayazmamıştı henüz, ırmaklar kirlenmemiş, gökler zehirlenmemiş, ağaçlar darağacına dönüşmemiş, kuşlar şehri terk etmemişlerdi henüz -ki, kuşlar bir şehri terk ettiğinde gökyüzü de terk ederdi, bilinmemişti bu da
Mürsel Sönmez
“İnsan doğası gereği geçmiş ve gelecekle ilgilidir. Geçmişten edindiği izlenimler, geleceğe yönelişini etkiler. Her ne kadar geçmiş geçmiş ve gelecek gelecek mi belli değilse de, gelir yerleşirler bugünün gündemine.”
|Mürsel Sönmez/Su Terazisi|
" Her şey çok güzeldi Allah'ım! / Sunduğun bir demet güldü ömür... "
Mürsel Sönmez
ay ve yıl nerde başlıyor, on yıl yirmi yıl nasıl geçebiliyor aramızdan
veya geçmiş midir geçmiş, gelecek midir gelecek olan
bizi bekliyor mudur hâlâ sırtında mezar yaralarıyla Eyüp Sultan
da bir gül, boynu hâlâ bükük müdür
Mürsel Sönmez / Dil Altında O Tuz
"Kelimeler herkesindir;
Hakikât, nasibi olanın..."
(Mürsel Sönmez)
Gerçek sevgi ya da saf aşk, doğası gereği, sevileni asla putlaştırmaz. Dolayısıyla, putlaştırmanın olduğu yerde sevgi yoktur.
Mürsel Sönmez
"İnsan, ne kadar tahrif edilir, ne kadar özünden uzaklaştırılırsa uzaklaştırılsın, insanı aşar, “öte”lidir, sonsuz mekânın baş oyuncusu kılınmıştır..."
| Mürsel Sönmez
"İnsan, ancak büyük amaçların göğüne sığabilen bir varlıktır..."
| Mürsel Sönmez
Radyoda ikimizin de sevdiği bir şarkı çalıyor
Bir yerlerde radyoyu mu açtın acaba
Cemre düşüyor içime bu kış kıyamette
Sokağımdan mı geçtin ne
Takılıp kalıyor bakışlarım bir yere
Aynaya mı bakıyorsun orada
Mürsel Sönmez / Sen/drom
seni bekliyor şehir, çıkmanı kozandan, ipekböceği
seni giyinmek için yırtıyor giysilerini
Mürsel Sönmez
ben nerede bitiyorum, sen nerede başlıyorsun belli değil
bir deniziz, başucunda kıpkırmızı bir güneş
ayrılınca nereye gidiyoruz, kavuşunca nereye belli değil
nereye uçar, nereye konar belli değil ellerimiz
Mürsel Sönmez / Bir Tek O
O gün, güneşle bir kuşlar pencereye konmuş
Çay demlenmiştir, sabahla bir
Vaktidir, bedeni ruhun rüzgarına bırakmanın
Yaşıyor olmanın çiçek açma vaktidir
Mürsel Sönmez / Gün Düşü
Bu günler geçecek elbette. Yaşanılanların; inançlarımız; kişiliğimiz, kimliğimiz, ruh halimiz üzerinde kalıcı arızalar oluşturmaması gerekir. Yani, ölüm korkusu Allah korkusunun üzerine çıkmamalı.
Mürsel Sönmez