ANIT
Yeni geldiğimiz karakolun taze bir şehidi var. Bir ay kadar önce pusu mevziine çıkarken çapraz ateşle yığılıvermiş bir taşın üstüne. Belli ki, morali bozuk karakola biraz renk geldi bizimle. Sıkıntıları biraz olsun azaldı gibi. Ama kinlerini gözlerinden okuyabiliyorum. Bize karşı da biraz hayranlık, biraz da ümitle bakıyorlar. Belki
''Ay gökyüzüne bırakılmış bir öpücüktü o zaman
Her akşam öper ve iç içe biriktirirdim onu
Saçlarımda martılar
Dudaklarımda çocukluğun fındık tadı
Yağmurun utangaç şebboylarıyla bir
Sonbaharı kör bir makasla düzgün keser
Küçük gökadamın en güzel yerine yapıştırırdım
Kim bilir belki de bu yüzden
Ben ömrümce hep güzü yaşadım.''
''İnsanlar kaçak, yaralar ifşaat, devrimler itiraf bekler
İnsani açıdan sana meylim çok karmaşık
Fikrisabitim yok bu gece, dünyaya verilen bir tepkiyim
Teşbihlerimle geçtim evrenin, düzenin ve senin karşına''