“Müştak Bey: -Hele bu ahşam güveğ giriyorum ya... Bereket versin ki bu gün nikâhım kıyıldı. Yoksa, aşk ile, telâşımdan az kaldı nikâhsız güveği girecektim.
Hikmet Efendi: -Hiç öyle şey olur mu?
Müştak Bey: -Neye olmaz; buna âşık evlenmesi derler.
Hikmet Efendi: -Acayip...
Müştak Bey: -Öyle ya, aşk ve muhabbetsiz evlenen geçinebilirse aşk olsun! Ya ben Kumru Hanım’ı neye alıyorum; ancak sevgilim olduğu için... Ne dersin, şu delice sevdiğime akıllılık etmemiş miyim?”
