" İnsan mutluluktan ağlamaz," dedi.
" İnsan mutluluğun olduğunu bildiği zamanlar ağlar. Ona inanılmadığı zaman artık ağlamaz."
Sayfa 152 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Artık gözlerinden yaşlar akıyordu çünkü ağlamak ayıp değildiı;
eğer insan mutluluktan ağlıyorsa.
Sayfa 64 - Can Yayınları
110 syf.
·
Puan vermedi
Ne zaman daralsa insanın yüreği el ele tutuşur alfabeler
2019 tarihinde yaptığım açıklmayı fazla uysal ve sakin bulup 2020 de bir hışınla karalayıp, "yaptığım resimlerle bu defteri ağlatmazsam melis değilim". Yazmış olmam beni o kadar çok güldürüp o kadar çok kendimi bana tekrar tanıttı ki anlatamam. Nasıl bir istek nasıl bir arzu bu defeteri ağlatmaktan bahsediyorum hükmüm gelmiyor hırsımı alamıyorum resim yaparken. Öyle şeyler yapayım istiyorum ki o defterin ağladığını hissedebileyim, çizdiğim her şey öyle belirgin olsun ki, bakan karalamadan başka bişey göremesin. Defter canlansın ve ağlasın umudundayım. Ama benim de anlayamadığım bir mevzu şu ki neden gülüp neşelenmesini istemek yerine ağlatmak? Sonrasında yine kendimle düşünüyorum ki ağlamak aslında bütün duyguların karışımı bu defter için belki mutluluktan ağlıyor belki hüzünden onuda pek sabırlı defterimize bırakmayı tercih ediyorum :) kıra döke ağlata güldüre bir defter tutuyorum. Ve bu benim genel hayat tavrımı içeriyor. Kırılır dökülür ağlar gülerim. Kırar döker ağlatır güldürürüm. Kadim yol arkadaşım beni tanıdığı için tek bir gün bile yırtılmadı o denli karalamama rağmen. İşte bu yüzden asla yanımdan ayrılmadan hep benimle hep onunlayım. İleriki günlerde ise bu defterden resimler göstereceğim.