Mutluluktan ağlamak istiyordu çünkü hala sevdiğinden haber gelmemişti bu sessizlik onu yedi bitirmişti
Bütün yorgunluğum,minicik parmakları ile "anne" yazmayısıyla gitti. Anne olmak her şeye ağlamak sanırım, bu sefer mutluluktan ama.
18/10/2023'e not:
Bazen bir insan gözyaşlarını özler. Ağlamak ister ama başaramaz. Mutsuzluk artık fayda etmiyordur ona ve ağlayacağı hiçbir şey kalmamıştır. Her şeyini kaybeden insanlar artık mutlu olamayacağına inanır ve mutluluktan ağlamayı hiç düşünmezler bile. Onlar dünyadaki her şeyin kötülüğe çıktığını zanneder. Ama sen onlar gibi olma, gözyaşlarına
Birisine sürekli kendimi anlatmak istiyorum. Onunla güzel yanımı paylaşmak istiyorum, en güzel yanlarımı ona göstermek istiyorum. Sadece bu kötü yaşantımdan uzaklaşıp birisine odaklanmak istiyorum. Çünkü kimse üzemez beni. Çünkü bir şeyler geliyor aklıma. Tatlı mesajları, gülümsediğim zamanlar...
Mutluluktan uyuyamadığım geceler bile oluyor, çok
Şeyda'ya dair,
Öyle inişli çıkışlı bir psikolojiye sahibim ki bir gün mutluluktan ağzım kulaklarımda havalara uçarken diğer gün kendimi en dipte hissedebiliyorum, içimden için için ağlamak geliyor...
Kendimi hep çok sık toparlamak zorunda kalıyorum.
Yordu bu ikilem beni biraz..
"TOZA SOR"
Öncelikle birlikte bitiremesek de bana eşliği için 
Samet Hızır'a sevgilerimle :))
Ahhh, Arturo Bandini'cim kitap boyunca kişiliğinin derin sularında yüzdüğümü hissettim biliyor musun? Yaşadığım bu duygunun asıl sebebi pdr okuduğum ve artık insanlara çok daha farklı bir gözle baktığım (derinlemesine görmek
Ben artık mutsuzluktan değil mutluluktan ağlamak istiyorum... lütfen
