Ben ürkek bir kalbi taşırım küçüklükten beri,kıyamam ona ....
Sayfa 65Kitabı okudu
küçük şeyleri unutamıyor insan.
küçük anları, küçük renkleri, küçük oyuncakları, küçük sevgileri.
büyüdükçe unutamıyor küçük şeyleri. 80 ve 90 ların tetrisi, Hugo su, leblebi tozu, eti pufu bir kitaba sığmış gibi yalnız kokusu eksik.
Büyüdükçe, hırslandıkça, bencilleştikçe.
"tüm duygularını tek insanda harcayan insanların
bir süre sonra kimseye karşı bir şey hissetmemeleri
anormal değil, normaldir."
Kahvaltının hızlı yapılmadığı zamanlardı, kıyafetlerin önem taşımadığı günlerdi. Paylaşmanın almadan daha değerli olduğu, pastayı eşit paylaşımlara dilimlediğimiz yıllardı. Tribe fazla girmediğin, kimseye fazla küs kalamadığın zamanlardı. Hani illa sevince sevişmek gerekmiyordu, platonik de olabilirdin. Utanırdın, kaçardın. yine vardı yalanlar ama yakın değildi bu kadar insana, esnaf bu kadar sahtekar, komşularımız bu kadar soğuk değildi. Önemli değildi başkalarının hayatları, neler yaşadıkları. Daha önemliydi babanın maaş günü eve tatlı getirmesi. Halley önemliydi, en yakın bakkal önemliydi, çokokrem önemliydi. İnsanlar bu kadar önemli değildi, benlik bu kadar çirkin değildi, bu kadar aşağılık hiç olmamıştı.
mutsuzcocuklarulkesi
...önemli değildi başkalarının hayatları, neler yaşadıkları. Daha önemliydi babanın maaş günü eve tatlı getirmesi. Halley önemliydi, en yakın bakkal önemliydi, cokokrem önemliydi. İnsanlar bu kadar önemli değildi, benlik bu kadar çirkin değildi, bu kadar aşağılık hiç olmamıştı.
Sayfa 86 - destekKitabı okudu
Ve insan birgün anlar ki; çok sevdiği herşey uçup gider, değişir yürekler, biter duygular. Geride kalır müzikler, duygular,anılar. Suçu olmayan tüm şeyler geride kalır.
Ama insan gider. Çok sevsede gider.
Sayfa 25 - Destek Yayınevi
Kronik şansızlıklar üstümüzde bir doğum lekesi gibi kalmış sanki...
Sayfa 123Kitabı okudu
Bir at arabasıyla dağın yamaçlarından yavaş yavaş, manzarayı izleye izleye giden insan, hızlı bir trenle her şeyi kaçırıyor artık...
Sayfa 38Kitabı okudu
Yılların getirdiği boşluk duygusuyla kendi içinde bağdaş kurmuş kişiler başka insanlarla birleşerek iyileşmezler...
Sayfa 39Kitabı okudu
Huysuz bir ilkokul çocuğu, kurşunkalemi bir defa ortadan ikiye böler, çat diye ayrılır... Kolaydır ilk başta bölünmek kalem için tabii. Ama önemli olan sonrasıdır, çocuk kırdığı parçaları da kırmak ister, iş gittikçe zorlaşır, kalemi kırmak imkansız hale gelir. Kırıldıkça zorlaşır, kırıldığı yerden sağlamlaşır bazı şeyler, insan gibi, kalp gibi, güven gibi.
Sayfa 80Kitabı okudu
En son büyüdüğümü gördüm.
Sayfa 130Kitabı okudu