Hiç evlenmemiş ve çocuğu olmayan Franz Kafka, Berlin'de bir parkta yürürken, çok sevdiği oyuncak bebeğini kaybettiği için ağlayan küçük bir kız çocuğuyla tanışır.
Kafka, çocukla birlikte bebeği uzun süre arar ve başarısız olur.
Ertesi gün onunla, bebeğini aramak için yeniden buluşmak istediğini söyler.
Fakat yine bebeği bulamazlar.
Kafka,
"Kitap okurken göz kapaklarınız ağırlaşır ya yavaş yavaş kitabı kapatıp kanepenin kenarına kıvrılırsınız ve son okuduğunuz cümleyi düşünürken uykuya dalarsınız, işte benim en huzurlu hissettiğim an bu ve ben hep o anda kalmak istiyorum."