Her sabah bir sayfa daha eksilip gidiyor ömrümden,
Gönlümün yıkıntılarında can çekişiyor umutlarım...
Anladım ki hiç kimse, hiç kimse sen değil
Hiç kimse senin kadar fikrime huzur değil...
Dün her şey daha güzeldi
Ağaçlarda müzik
Saçlarımda rüzgar
Ve senin uzanan ellerinde
Güneş
sagow
Biraz üşüdüm
Hâlâ üşüyorum
Ayakta daha az üşüyorum ama hâlâ üşüyorum
Biraz yüreyeceğim
Biraz daha yürüyeceğim
Yürümeliyim
Ama hâlâ üşüyorum
Kim aldı beni düşlerimden
Hayatımı kendi gözümden
Görememek beni öldüren
Söyle kimim ben..
Denizin gizini kim çözebilir? Müzik gelir denizden, aşk gelir, ölüm gelir. Ve ay, en güzel, denizin üzerinde değil midir?
Sayfa 29 - Can Yayınları 2. BasımKitabı okuyor
