Bir kitap okudu
480 syf.
·
Puan vermedi
Artık sevmediğimiz ve yıllar sonra karşılaştığımız kadınlarla aramızda ölüm yok mudur gerçekten de? Artık bu dünyaya ait değillerdir sanki, çünkü aşkımızın artık var olmaması onların eski benliğini, bizim de eski benliğimizi birer ölüye dönüştürür.
Sayfa 280 - ykyKitabı okudu
Biz görme duyusuna sahip olduğumuz için nesneler renklidir; yüzlerce duyuya sahip olsaydık, kim bilir başka ne sıfatlara layık olacaklardı?
Sayfa 270 - ykyKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aslında her olayın en az iki yüzü vardır. Bizim en önemsiz hareketlerimizi bir başkası, tamamen farklı bir dizi hareketle birleştirir.
Sayfa 270 - ykyKitabı okudu
Üstelik kendi duyguları söz konusu olmadığında, insanlar kaçınılması gereken ilişkileri, kötü evlilikleri yargılarken, sanki kimi seveceğimizi seçmekte özgürmüşüz gibi, aşkın oluşturduğu harika serapları hesaba katmazlar; oysa bu seraplar aşık olunan kişiyi öylesine benzersiz ve eksiksiz biçimde sarmalar ki, bir aşçıyla veya en yakın arkadaşının sevgilisiyle evlenen erkeğin yaptığı “delilik”, genellikle, hayatı boyunca gerçekleştirdiği yegane şairane eylemdir.
Sayfa 267 - ykyKitabı okudu
Çünkü bir aşk tamamen unutulsa bile, onu izleyecek olan aşkın şeklini belirleyebilir.
Sayfa 265 - ykyKitabı okudu
İnsan ulaşamadığı veya kesin olarak ulaştığı hedefleri kolaylıkla küçümser.
Sayfa 258 - ykyKitabı okudu
Cereyan eden olay, mümkün olan bütün olaylar arasında bizim bildiğimiz tek olay olduğundan, yol açtığı zarar bize kaçınılmazmış gibi görünür, zararın yanı sıra sağladığı asgari yarar ise bizde minnet uyandırır; bu olay olmasa, yararlı sonuçların da olmayacağını düşünürüz.
Sayfa 248 - ykyKitabı okudu
Dalgın ve önceden belirli bir beklentisi olan, mektubun belirli birinden geldiği düşüncesinden yola çıkan kişi, kim bilir her kelimede olmayan kaç harf, her cümlede olmayan kaç kelime okur?
Sayfa 242 - ykyKitabı okudu
…üçüncü kişilerin, hatta kaderin bizi bir kadından ayırmak için gösterdiği çaba, bizi o kadına daha sıkı bağlamaktan başka işe yaramaz.
Sayfa 230 - ykyKitabı okudu
Ne var ki, yıllar zamanın doğal akışı içinde geçtikçe, başka birine dönüşmüş olmak bizi üzmez; aynı şekilde, belirli bir dönemde birbirine zıt onca ayrı kişiye dönüşebilmemize, bir gün içinde sırasıyla fesat, duyarlı, müşkülpesent, kaba, kayıtsız, haris oluşumuza da üzülmeyiz. Üzülmeyişimizin nedeni aynıdır: Silinmiş olan benlik -ikinci durumda ve tutkular söz konusu olduğunda temelli ortadan kaybolan benlik- o anda var olmadığı için, diğerine, o esnada veya temelli dönüşmüş olduğumuz kişiliğe üzülemez; kaba adam kabalığına güler, çünkü kabadır, unutkan adam hatırlayamadığına üzülmez, çünkü zaten unutmuştur.
Sayfa 229 - ykyKitabı okudu
…bir şehre uzaktan baktığımızda sadece en büyük binasını görürüz, şehre yaklaştıkça, binaların yerleşimi o kadar değişir ki, o büyük bina silinir, ezilir, ama en son aşamada, şehri yakından tanıyıp doğru değerlendirdiğimizde, gerçek orantıların ilk bakışta gördüğümüz perspektife uygun olduğunu fark ederiz; aradaki aşamalar, her varlığın karşımıza çıkardığı, özüne varabilmek için nice acılar çekerek, tek tek aşmak zorunda olduğumuz savunma hatlarından başka bir şey değildir.
Sayfa 193 - ykyKitabı okudu
Gururlu insanları bile sevmek gerektiğini, gururlarını daha baskın bir gururla değil, sevgiyle yenmek gerektiğini anlamıyordu.
Sayfa 189 - ykyKitabı okudu
İnsan ancak hatırladığı şeye sadık kalabilir ve ancak bildiği şeyi hatırlar.
Sayfa 180 - ykyKitabı okudu
Istırabımın ve beraberinde sürüklediği her şeyin ortadan kaybolması, çoğu kez hayatımızda önemli bir yer tutan bir hastalığın geçmesi gibi, bir eksiklik duygusu yaratıyordu. Muhtemelen aşkın ebedi olmamasının sebebi, hatıraların doğruluğunu daima korumaması ve hayatın hücrelerin sürekli yenilenişinden oluşmasıdır.
Sayfa 178 - ykyKitabı okudu