M. Âkif'in, S. Karakoç'un, Atsız'ın, N. Fazıl'ın şiirlerinde dava vardı, savaş vardı. Şimdiki şiirlerde menfaat var, gösteriş var. Artık şiire pısırık demek işten bile değil, çünkü sesini kimse duymuyor, şiir dik duruşunu kaybetti.
Ömründe gülmedin, rahat bulmadın.
Ölsen de n'ola ki anılmaz adın…
Hey Atsız! Yirmi beş yılda kocadın,
Başında saçların beyazlanmadan.
(Koşmalar 2, 1931)
Fakat ey Türk Gençliği, sana soruyorum:
Sen Arap Muhammedin mezarını artık bıraktıktan sonra senin Kabe'n
Çanakkale,Sakarya ve Dumlupınar değil midir?
Hüseyin Nihal Atsız