Disiplin, onur, mükemmellik,gelenek ilkelerini kendilerine parola koymuş sert bir erkek lisesi hayal edin, despot öğretmenler kuralcı eğitim sistemi ve kalıplaşmış meslekler haricinde hiçbir işin ve hayalin kabul görmediği tekdüze bir lise... Ta ki kuraları yıkan, hayatın iliğini emmek isteyen John Keating gelene kadar...
“Sen çocuksun, geleceğini yönetemezsin, yapamazsın, bilemezsin...” gibi hayallerini yaşamalarına izin vermeyen, başarılı olmaları adına hayatlarını elinden alan ve ancak başarılı oldukları koşulda ailede kabul gören tüm despot ebeveynlere, başarının sadece belirli mesleklerde olmakla mümkün olabileceğini düşünen toplumun her kesimine okutturabilsek keşke.
Benim için başarı, hayallerimizin peşinden gideceğimiz cesareti bulup, olmak istediğimiz yerde,olmak istediğimiz kişilerle birlikte o yolda ilerlemektir. Ulaşılmasa bile terlemektir, yolun güzelliğidir, düşlediğindir başarı...
Dayattığınız meslekleri çocuğunuzdan uzak tutun, sen ne olmak istiyorsun, nasıl mutlu olacaksın öz güvenini ve bilincini aşılayın, yoksa Ölü Ozanlar Derneği Neil kahramanının sonu gibi olması çok muhtemel...
William Arthur Ward
Başlarken 'Öğretmen Keeting' karakterine saygı ile...
Birini olduğu gibi kabullenebilmek ne büyük erdem...
Kabul saygıdan doğuyor sonuçta, saygı ise birinin ait olduğunu hissettiği dünyasını görmezden gelerek
