Umut yakaladığımız değil, yakalamayı umduğumuz hedeftir. Ancak umuda ulaşamazsanız bile o, sizi hedefe doğru çeker sürekli. Bu çaba sizi hiçbir zaman yormaz. Çünkü onun çekiciliği size yaşamı sevdirir. Yaşamı sevmede insanı mutlu kılar. Ne demiş Namık Kemal: ‘Nereye gittimse umudun peşinden gittim’.
Anonim
Hüner
Ey İnsan evlâdı !
Ne demiş Namık kemal..
“yüksel ki yerin bu yer değildir,
dünyaya gelmek hüner değildir...”
Ne güzel demiş Namık Kemal...
“Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.”
|| Nazım Hikmet
➰ Değer Gören, Değer Gösterir
Tevfik Fikret bugün ki Galatasaray lisesi olan Mekteb-i Sultani'de müdürlüğe atanınca bazılarını rahatsız eden bir dizi yenilik yapmıştı.
O zamanlar yemekhanede bakır tabaklar varmış.
Dersten çıkar çıkmaz koşarak büyük bir gürültü ile yemekhaneye giren öğrenciler tabakları bir birlerine atıyor, havada
[ TDK ] "Kurumun isminin başındaki Türk sıfatına aldanmayın. Kurulduğu günden bu yana bütün faaliyetleri o sıfatın aksi istikametindedir. Yoksa bugün Türkçe beynelmilel görüşler muvacehesinde kaybolması mukadder diller arasında gösterilir miydi?"
GÂVUR GÂVURLUĞUNU YAPAR
Böyle bir yazı başlığı attığımıza göre hem Şemseddin Sami'yi
Sanat ve Bediüzzaman – 6
Uzun yıllardır Bediüzzaman’ın dini konuları ve temaları anlatımda nasıl sanat ve estetik kuramlarına göre hareket ettiğini anlatmaya çalışıyorum. Türkiyede muhafazakârların sanat ve estetik gibi bir gayreti yok, Bediüzzaman’ın sanat lügatine ve sanat meselelerine ve eşyaya ve tabiata bakışında nasıl sanatın
İnsan gariptir ki her dâim böyle yaşayıp gideceğini sanar.
O hiç yaşlanmayacak, hiç çirkinleşmeyecek, hiç düşmeyecek ve hiç ölmeyecektir.
İnsan hep ister,
hep karşılık bekler.
En iyi hayat onun olmalı, en iyi binek en iyi mesken ve dâhi iyi olan her ne varsa hepsi onun olmalıdır.
Bu onun doymak bilmeyen nefsinin,
Kanaât nedir bir türlü öğrenemeyen benliğinin ürünüdür.
İnsan hep bekler,
Bir adım,
Bir ses,
Bir hareket,
• Hatta öyle ki Rabbisiyle bile konuşurken”- bana bir işaret gönder” der.
“ bana bir işaret gönder ki, bileyim beni gördüğünü. “ ( hâşa, sümme hâşa..)
Sözlerimi bitirirken önce kendimin, sonra sizlerin insanlığına sesleniyorum…
Ey insan evlâdı!
Ne demiş Namık Kemal..
[ yüksek ki yerin bu yer değildir,
Dünyaya gelmek hüner değildir… ]