Burjuvazisinin kendi sözlerine bakalim; Manchester Guardian'da çok doğal ve makul bir şey gibi hiç yorumsuz yayınlanan şimdi vereceğim mektubu okuyalı henüz bir yıl bile olmadı:
"Bay Yazı işleri Yönetmeni - Bir zaman var ki, ana caddelerimizi dilenci sürüleri sardı; epir epir giysilerini, hastalıklı yerlerini, iç bulandırıcı yaralarını
11 Eylül'de Dünya Ticaret Merkezinden kurtulan New Yorklular, binadan çıkmalarına yardım ettikten sonra, başkalarının hayatını da kurtarabilmek için kendi hayatlarını feda etmek pahasına, korkusuzca ilerleyen itfaiyecilerden bahsederler. İnsanlar aşağı doğru kaçarken, itfaiyeciler yukarı katlara doğru çıkmışlar. Binadaki insanların tamamı
Sayfa 165 - Akılçelen KitaplarKitabı okudu
İKTİSAT-KÖYCÜLÜK / MEMLEKETÇİLİK-SOSYAL ADALET
Atsız Türk düşünce hayatına 15 Mayıs 1931 tarihinde çıkmaya başlayan Atsız Mecmua ile girer. Bu dergide çıkan Boz Kurt imzalı ilk yazılarında Anadolu'ya, "memleket"e, köye ve köylüye ağırlık verdiği görülür. "Bir kuş bakışı" başlıklı ilk yazıda bulunan şu cümleler dikkat
ATSIZ'DA AHLAK AHLAKÇILIK: Atsız'ın önem verdiği konulardan biri de ahlaktır. O, ahlaklı olmayı Türkçülüğün şartlarından biri kabul eder.
Atsız'ın ahlakla ilgili ilk yazısı Atsız Mecmua'nın 15 Haziran 1932 tarihli 14. sayısında çıkar: "Millî Seciye Buhranı". Yazının konusu, Türk toplumunda "müşterek ve mazbut
ATSIZ'DA ASKERLİK-ORDU-SAVAŞ-DİSİPLİN
31 Ağustos 1962 tarihinde çıkan Millî Yol dergisinin 31. sayısını elimize alınca, İzmirli Türkçü gençler olarak ne kadar heyecanlandığımızı hatırlıyorum. Orta sayfada Atsız'ın "30 Ağustos ve Türk Ordusu" başlıklı yazısı yer alıyordu. Yazıyı defalarca okumuş, birbirimize aktarmıştık. O
"Yaşamak için öldür, öldürmek için yaşa. Ölümsüzlük ve özgürlük bu zincirlerde yatar, ama ne büyük kayıp."
"Sensiz kaldıktan sonra... Doğrusu şu üç günlük hayata değmeyen bu fedakârlık bana ağır geliyor. Keşke sizi bu defa görmeseydim. Çünkü yavaş yavaş kendimi ümitsizliğe, mahrumiyete alıştırıyordum. Hiçbir şey hissetmiyor, yaşamaktan bir zevk almıyordum. Bütün insanlardan uzak, yalnız hayalinizle yaşamak en büyük tesellim olmuştu. Son ayrılık gününden sonra sizi haklı buluyor, kendimden daha fazla size acıyordum. Siz benim için bütün insanların fevkinde bir mahluk olmuştunuz.
Bu büyük aşkım bütün acılarına, hasretlerine katlanarak sizi taklit etmeye alışıyordum ve büyük bir sabır ve sükunla ne beklediğimi, ne istediğimi bilmeyerek kararsızlık içinde yaşıyordum. Dört-beş ay İstanbul'dan uzaklaştım. Bu seyahatin benim için bir şifa olacağını ümit ediyordum. Ne kadar uzak...
Sayfa 73Kitabı okudu
