Sanırım uzun zamandır okuduğum en güzel kitaptı. Cümlelerde resmen kendimi buldum. Hikayelerde gördüyseniz (ya da 1000kitap'tan takip ediyorsanız beni) bir sürü alıntı paylaştım. Utanmasam kitabı direkt yazacaktım Ama tabii ki öyle bir delilik yapmadım Neyse biz gene kitaba dönelim. Aşk acısı çekiyorsanız, bu hayat ne böyle beeeehh diyorsanız, kazık yediyseniz, arkadaşlarınız hatta aileniz sizi anlamıyorsa, buyurun Gamze hanımın kitabına. Çünkü o sizi anlayacaktır Beni bilen bilir, kalpsiz bir insanımdır, neredeyse hiçbir kitapta üzülmem ya da ağlamam. Ama duygusuz beni bile bu kadar etkilediyse eh gerisini siz düşünün.. Bence siz kaptınız köfteyi (Bu böylemiydi emin olamadım ama bakmaya da üşendim eğer farklıysa canımın içi takipcilerim yav ne diyon sen bu bele değil deli der eminim ). Herkese iyi ağlamalar ay pardon okumalar diliyorum