O sabah, belki de saçlarım bir günde nasıl bu kadar yağlanabilir, ayy ne korkunç görünüyor diye uyandığım tüm sabahların tokat gibi yüzüme çarptığı sabahtı. İşte olmuştu. Saçlarımın hepsi tek tek elime geliyordu. Yastıktan saçlarımı toplamaya çalışıyordum ama imkansız gibiydi. Bir anda nefesmin kesildiğini hissettim. Neden bu kadar zor olmak zorundaydı sanki? Saçlarım hiçbir zaman çok sevdiğim, ayy onlarsız yapamam dediğim bir parçam olmamıştı. Ama en nihayetinde kadındım. Hangi kadın saçlarını kaybetmek isterdi ki? Gözlerim dolduğunda sorgulamayı bıraktım.
Sayfa 51 - Doğan Egmont Yayıncılık
Her yerinde anım olan bu şehri. İlkokulumun önünden geçerken gözlerim doldu. O küçük kız olmayı öyle çok isterdim ki. O zamanlar istediğim saate kadar televizyon izlemek için büyümek isterdim. Şimdiyse sorumluluk almamak, farkında olmamak için küçük olmak istiyordum.
Sayfa 53 - Doğan Egmont Yayıncılık
Nazlı'nın hıçkırıkları, annemin onu teselli edememesi, ağlama sesleri minik darbeler yaratıyordu kalbimde. Kanser böyleydi. Sevdiklerinizin üzülmelerine sebep olma suçluluğuyla karşı karşıya bırakıyordu sizi. Bu belki de en ağır olanıydı. Onlar beraber; ben kendi yatağımda ne kadar ağladık bilmiyorum.
Sayfa 60 - Doğan Egmont Yayıncılık
Hem hiçbir zaman onları arayıp bugün yanıma gelin de dememiştim zaten. Değişik bir insandım. Asla ihtiyacım var diyemezdim. Sanki her zaman o bisikleti kendi kendine öğrenen o kız gibi üstesinden yalnız geleceğim gibi geliyordu. Bir insana bel bağlayıp sonrasında onsuz kalmayı....
Sayfa 62 - Doğan Egmont Yayıncılık
Başarısız olabilirsin. Hayatta gerçek başarılar için başarısızlığı da deneyimlemek gerek. Yeni bir şeyler denediğinde, emek gösterdiğinde, fedakarlık yaptığında ve sonucunda da başarısız olduğunda cesaretinden ötürü kimse seni alkışlamıyor, aksine başarısız olduğun için yerin dibine sokuluyor, biliyorum. Neden yapmadınlar, niçin böylesinler şöyle dursun seni ilk başarısızlığında yargılıyor herkes. Aslında en acımasız olanı etraftaki insanlar değil, biliyor musun?
Onları kafanda sessize alabilirsin. O nereden bilsin ki, ya ağzı var konuşuyor diye geçiştirebilirsin.
Peki kendini geçiştirebiliyor musun? En ufak bir yenilginde pes ederek, tüm değerini başarısızlığına odaklayarak kendine uyguladığın şiddet insanların yanında hiçbir şey değil. En acımasız sensin. Evet insanlardan etkilenip kendini hırpalamış da olabilirsin. Nasıl olduğunun bir önemi kalmaz ama yıprandığında, güvenin kırıldığında. "Sen çok mu biliyorsun?" dersen biliyorum diyemem. Her gün hep öğreniyorum. Bildiğim şey hayatta bazen olumsuzlukların da olması gerektiği. Hep başarılı, mutlu, her şeyin yolunda gittiği Instagram profilleri vardır, kitaplar, filmler vardır ama hayatlar yok.
Hayat çünkü bu. Toz pembe değil. Senin hatan ya da seçim hakkın bile olmadan bir anda bir bataklığa düştün. Bil ki hayatı öğreneceksin. Çok haklısın. Bazı şanslı insanlar aileye, sağlığa sahipken, şımarıklık yaparak hayatı geçiriyorken sen belki de sürünüyorsun. Adaletli değil, ama bunu kendini kaydettiğinde değiştiremezsin. Ağla, zırla, bağır ama gün sonunda kendine gel.
Sayfa 68 - Doğan Egmont Yayıncılık
Saat 5'i 7 geçerken bıraktım kalemi. İki saattir kıvranıyordum. Onkoloğun morfin bandı teklifini reddeden kafama tükürmek istiyordum. Düşününce onu da nasıl yapacaksam? ;)
Sayfa 68 - Doğan Egmont Yayıncılık
Bacağıma baktım. Görüşüm bulanıklaştığında gözlerimi kapattım. Elimi bacağımın üstünde gezdirdim. Dizimde, tümörün olduğu bölgede, bileğimde. Dokundukça kalbime bir şey saplandı. Ona ihtiyacım vardı. İş kadını olduğumda topuklu ayakkabı giymek için, kapı pervazlarına tırmanmak için, annemin tüllerini asmak için. Ve bir gün ileride anne olabilirsem çocuklarımın peşinden koşmak için ona ihtiyacım vardı.
Sayfa 70 - Doğan Egmont Yayıncılık
(Bacağı kesiliyor.) Ayaklarımı birbirine değdirişimi... En son hatırladığım şey sağ ayağımla sol bileğimdeki güneş kızarığını kaşımamdı. Ve uyuyorum.
Uyanıyorum.
19 yılımın içindeki en kötü uyanış. Acı tüm hücrelerimde sanki.
Sayfa 75 - Doğan Egmont Yayıncılık
Evet sevgili izleyiciler, ne yaşadığınızın hiçbir önemi kalmaz güzel bir yiyeceğiniz varsa.
Sayfa 86 - Doğan Egmont Yayıncılık
Ay... Gece tüm karanlığıyla çöktüğünde ay yol göstericisi olur. Peki benim Ay'ım neredeydi?
Sayfa 90 - Doğan Egmont Yayıncılık