“Neysen o ol !”
kitapla ilgili okuduğum bir yorum da “okuyup da bitirdikten sonra değişmeyen hayat yoktur.” yazısını görünce “yok artık.abartmış.”dediğimi hatırlıyorum. İnsan zaten okuyup etkisinde kaldığı,hayatına değen kitapları böyle abartmaz mı ? Bu kitabı abartmak bile hafif kalır.
Okurken bitmesini hiç istemediğim ama okudukça her sayfasını da heyecanla çevirdiğim muhteşem bir yapıt. Alıntılamaya doyamadığım (ki daha çoğunu paylaşmadım bile :)),her satırını aklıma kazımak istediğim muhteşem bir kitaptı.
Dilerim ki bu maceraya başlayıp ve bitiren herkese çok keyifli gelir. Başladığınıza değil başlamadığınıza pişman olacağınız bir kitap benden demesi :)
Son zamanlarda sıkça karşılaştığım bir cümleyle birleştirerek bitirmek istiyorum. İnsanların pişmanlıklarının geçmişten ya da gelecekte yaşayamamaktan korktukları kaygılarından değil de ‘alınyazısından’ olduğunu daha net görebilmiş olduğum için mutluluk duyuyorum. Son olarak kitap bittiği anda ‘Anı yaşamayı’ ihmal edemeyeceksiniz :)
Amor fati;yazgını seç,yazgını sev!
Başka maceralarda görüşmek üzere.
Nietzsche Ağladığında 
Irvin D. Yalom
