Uzun yıllar kendimin yasını tuttum. Olabileceğim halde olmadığım insanın, yapabileceğim halde yapmadığım şeylerin yasını.
Sayfa 66 - lthaki Yayınlan - 1253
Türkçe Edebiyat Dizisi - 3Kitabı okuyor
İlişkimizin iyi yaşanması, ilişkimizi tek başımıza da yaşadığımızın idraki ile mümkündür ancak.
Sayfa 124Kitabı okuyor
Yaşam böyle küçük, önemsiz görünen detaylardan oluşur. Çehov, “Herhangi bir aptal bir krizi atlatabilir. İnsanı tüketen şey, günlük yaşayıştır.” demişti. Çok da haklıydı.
Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar romanında, kahraman "Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım,kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım." der. Ertelediğimiz şey ne olursa olsun arkasındaki psikoloji tam da budur.
Hayat hiç kimsenin etrafında dönmüyor. Hayat bir olay, bir mekan etrafında da dönmüyor. Hayat tek başına, hiç kimseyi umursamadan yürüyor; biz, kalabalıklar halinde onun ardında sürükleniyoruz o yürüdükçe.
Sayfa 142Kitabı okudu
Yolları ezeceğim korkusuyla parmaklarımın ucunda, usulca yürüdüm. Havayı zehirleyeceğim korkusuyla içime soluk çekemedim. Dokunduğum yeri inciteceğim korkusuyla hiçbir yere değemedim. Vücudum eriyip uçsun, buhar olup havaya karışsın, ordan süzülerek geçip gideyim istedim. Ama hep devam ettim.
Sayfa 111Kitabı okudu
Önsöz
"Çocukların acılarını, kendi çocukluğumuzdaki acıları anlayabilirsek, başka acıları anlamakta kendiliğinden geliyor."
Sayfa 8 - Eksik Parça
