Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Okuduğum en güzel kitaplardan.
Kitap 15. yüzyılda yaşayan bir çingene kızı, güzel Esmeralda'nın etrafında dönüyor. Esmeralda'yı seven baş diyakozun ona sahip olmak için onu ölümle karşı karşıya bıraktığından, yine de sahip olmayışından bahsettiğini söyleyebiliriz fakat bu kitabın hikayesinin bir değil, birkaç tutkulu aşkı var!
Sevginin gösterilme biçimlerinden bahsediyor aslında, baş diyakoz Esmeralda'ya zorla sahip olmaya çalışıp, ölümüne sebep olurken biçimsiz zangoç Quasimodo, Esmeralda'nın zarar görmesini engellemeye çalışıyor. Ikisi de başarısız olmuş olsa da kitabın sonunda okur "sevmek sahip olmak mıdır, onun için fedakarlıklar yapmak mı?" sorusunun cevabını keşfediyor.
Ayrıca 15. yüzyıl Paris'inin yönetim, toplum, adalet sisteminden de bahsetmiș.
Mutlaka okunmasını tavsiye ederim.
Uzun süre etkisinden kurtulacağımı sanmıyorum,mükemmel kurgu...Heyecanın daima dorukta olduğu,betimlemeler sayesinde bana o dönemin Paris'ini gözümde canlandırmamı sağlayan harika bir kitaptır kendileri...Mutlaka kitaplığınızda bulundurun derim.Olumsuz bir eleştiri olarak ise bazı kısımların gereksizce uzatıldığını ve gereksiz bilgilerin verildiğini düşünüyorum,tabi bu benim bakış açım ve düşüncem...Sonuçta yazar o dönemi tam olarak yansıtabilmek için bu bilgileri vermiş de olabilir,ama ben bazı yerlerde sıkıldım
Notre Dame’ın Kamburu’yla yıllar önce 1997 yapımı filminde tanıştım. Kilise çanlarının üzerinde sallanan bu adamın çirkin, kambur ve ürkütücü olması yaşımın küçüklüğünü de hesaba katınca filmin devamını keyifle seyretmeme ve kitabına merak duymama engel olmuştu.
Normal koşullarda herhangi bir gösterimi izlemeden önce kitabının olup olmadığına
"Aşk" üçgeni altında; 1482 yılı Paris'inin yapılaşması mimarlara özgü bir ciddiyetle, eşsiz bir biçimde anlatılmış.
Kitabı büyük bir başyapıt olarak görüyorum. Onun dışında sıkan, migren tutturan, mandalinanın son dilimindeki ekşi çekirdek niteliğindeki bazı sıkıntıları dile getireceğim.
Üstkurmacalık.
Hugo, üçüncü şahıs bakış açısıyla anlatma yöntemini değil de, ara ara okuyucuyla diyaloğa girebileceği bir üslupla yazmış kitabı. Bu da sevdiğim bir yöntem değil. Mesela, kilisenin daha önce tanıttığı bir odasını tekrar tanıtmamak için, "Okuyucu burayı zaten biliyor." demiş. Sorun şu ki, evet. Okuyucu buranın Hotel de Ville'ye bakan kule olduğunu zaten biliyor. Bu ve bu tarzdaki hatırlatmaların sıklığı abes kaçmış.
Mekan tasvirlerinin uzunluğu.
Gereksiz ayrıntılı olarak anlatılan mekan tasvirlerinin varlığı kitabı roman havasından çıkarıp, tarih kitabı niteliğine bürüyor. Dönemin mimarisini keşfetmek amacıyla tatihçilere çok yaramıştır diye düşünüyorum. Ama ben edebi zevk alamadım, hatta çok sıkıldım bu çevre tasvirlerinden.
Quasimodo'nun kitaptaki azınlık karakteri oluşturması.
Adama sormazlar mı be Hugo, "Hani bu kitap Notre-Dome'ın Kamburu'ydu?" diye. Tamam, küçükken izlediğimiz Disney animasyonuna benzemiyormuş ama yine de kitabın isminden kaynaklanan bir içgüdü, konunun Quasimodo'nun çevresinde şekilleneceğini sanıyor. Belki de ismi Notre-Dame'ın Rahibi olmalıymış. Zaten favorim rahipti, ehehe.
Sefiller kitabından hemen sonra okuduğum için kitabın içine girmekte biraz zorlandım. Tabi bunda kitabın etkisini de yok saymamak gerek. Aslında fena bir giriş değildi ama sonrasında mimari yapılar, tarih vs. konular biraz ağır ilerledi bundan dolayıda açıkcası biraz sıkıldım. Burada insanların tarihi yapılara nasıl zarar verdiğini eleştirel bir bakış açısıyla bize gayet güzel sunuyor. Hak vermemek mümkün değil. Vikipedi'de şöyle bir bilgi var
"19. yy başlarında Paris şehir planlamacıları Notre Dame Katedrali'nin bakımsızlığından ötürü katedrali yıktırmak istemişlerdir. Ünlü Fransız yazar Victor Hugo, halkın ilgisini buraya çekmek ve katedralin yenilenmesini sağlamak için Notre Dame'ın Kamburu adlı romanını yazmıştır. Roman, Notre Dame Katedrali'nin yenilenmesinde büyük rol oynamıştır." Yazarın mimariyi, tarihi nasıl da önemsediğinin kanıtıdır herhalde.
Yazar başlangıçta kahramanların hepsinin hayatları ile ilgili tek tek bilgiler veriyor. Sonrasında romanın geçtiği yerlerin tarihi yapısı, mimari yapısı hakkında bilgiler veriyor. Burada biraz sıkılabilirsiniz. Sonrasında ise bu kahramanların hayatlarını tek tek birbirleriyle kesiştirip harikulade bir eser ortaya çıkarmış.
Çirkin bir kamburun güzel bir kıza aşkını anlatıyor. O kadar yürek parçalayıcı ki... Tavsiye ederim. Bir de Victor Hugo Fransız olduğundan Paris'i de anlatıyor. Bu kısımlarına fazla dikkat etmedim çünkü sıkıcıydı onun dışında okuyun derim ben