Ece Nur
@nurecey
Zabıt Kâtibi
Yeni Türk Edebiyatı Anabilim Dalı Yüksek Lisans
93 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yüreğim çepeçevre, damar damar gam
Ah bu derdi yazmakla, çizmekle anlatamam
Evimin lâmbasını belki bir akşam
Yakarken ölebilirim.
Sayfa 163Kitabı okudu
Boşuna gönül vermedim bunca yıl mâvi gözlere
İnancım büyük Allah'a.
Yaşamak istiyorum gönlümce gençliğimi
Yaşamak güzel daha.
Sayfa 160Kitabı okudu
Demedim mi bu hasret bitirir seni
Ay dolanır gider, yalnız kalırsın.
Her gün yeni baştan dağılır, ufalırsın
Demedim mi yüreğim sevme!
İşte ne gözyaşı, ne yemin, ne söz...
Geri dönen hangi güvercinin var?
Senin hangi çiçeğini sakladı bahar?
Demedim mi aklım, inanma!
Sayfa 138Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Duymasa hiç kimse şair gönlümün
Sende karar kıldığını.
Ve içimin şerha şerha yarıldığını
Sen bilsen yeter.
Sayfa 133Kitabı okudu
Huzur ellerinin güzelliğidir
Gözlerin karşımda bir mutluluk denizi
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter
Sayfa 132Kitabı okudu
Ah bu kader demeyin, kısmet demeyin
Anlatılmaz şimdi küçük hanımın derdi.
Her kuş dengiyle uçardı, böyle olmazdı
Küçük hanımlar bilselerdi.
Sayfa 121Kitabı okudu
İnce ağrılar gibisin bir bilinmez yerimde
Bir efkârlı türküsün gecelerimde
Ufkumdan artık çekil
Ufkumdan artık çekil.
Sen boşuna hep "merhaba" diyorsun
Ben boşuna diyorum.
Selâmı sabahı keselim bundan sonra
Artık istemiyorum.
Sen boşuna konuşuyorsun havadan-sudan
Ben boşuna dinliyorum
Senin maksadın konuşmak değil,
Anlıyorum.
Sayfa 106Kitabı okudu
Sen misin yanyana gezemediğim?
İnce sitemini sezemediğim
Sırrını bir türlü çözemediğim,
Çetin sual sen misin?
Sayfa 90Kitabı okudu
Bütün sevdiklerin bırakıp gitti.
Yapayalnız kaldın artık.
Dokunsalar, ağlarsın çocuklar gibi
Büyüdü gözlerinde yalnızlık.
Biliyorum, böyle değildin önceleri
Türküler söylerdin sıcak.
Bir bekâr evin var şimdi karanlık
Bir odan var ağlayacak.
Sayfa 81Kitabı okudu
Bizim yokluğumuz, nihayet senin varlığındır. Sen daima cüze de nazırsın, küll'e de. Ebedî olan sensin, ben değilim. Ben kalmam, sonunda sen kalırsın yine.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Bir kristal vazodur yorgun yüreğim
Dokunulsa bir ney gibi bakarım inler derinden
Her kem söze birdenbire binbir yerinden
Kırılan ben olurum.
Sayfa 33Kitabı okudu
Efkârdandır üst üste içtiğim sigaralar
Herkes "Birşeyin yok!" dese ne çıkar?
Beni kırk yerimden bıçaklasalar
Akacak damla kan yok.
Sayfa 26Kitabı okudu
Çocuklar, bir yağmur gibi mübarek
Hadislerdeki güzellik, âyetlerdeki huzur...
Öldüğüm gün beni binlercesi gülerek
Eğlenerek, oynayarak götürseler ne olur?
Sayfa 23Kitabı okudu
AIDS vücudun kendisini koruyamaması hastalığıdır. Sosyal AIDS’li toplumlar sosyal alyuvarlarını yitirmiş, dost ve düşmanı tanıma /mücadele etme yeteneğini kaybetmiş toplumlardır. Türk toplumu böyle bir sürecin içerisine girmiştir. Halkın devlete olan sadakati ilerde daha ayrıntılı bir şekilde ele alacağımız nedenlerle azalmaktadır. Mafya gelişmekte, etkinleşmekte ve özenilir olmaktadır. İnsanlarımızın duyarlılıkları yok olmakta, sosyal dayanışma erimektedir. Bu tür toplumların kendilerini uzun vadede koruma yetenekleri tamamen ortadan kalkmaktadır.
