Cennetin doğusu Cehennem yaşantısı
Kafasında birini yaratmış ve sanki benim tenimi ona giydirmiş. Ben öyle biri değilim… o yarattığı kişi gibi değilim.
Sayfa 529
Benim onu sevmemin nasıl bir mucize olduğunu bilmiyor. Belki de sıradan ve vasıfsız bir şey gibi görüyor bunu. O da haklı. Neredeyse tanıyan herkes sevmiş onu. Farklı boyutlarda elbet. Ama bir şekilde sevmiş. Zaten onu birazcık tanıyan birinin kayıtsız kalması, sıradan biri gibi davranması mümkün değil. Fakat ben ne yapabilirim? Anlatamıyorum. Anlatamamamın sıkıntısı içimdeki telaşı kat be kat artırıyor."Seni en çok ben seviyorum", desem; en başka ben seviyorum ve en başta, herkesten çok, en çok, en... Ne en? İçimden geçenleri bilse koşup boynuma sarılır. Oysa sadece anlatabildiğim kadarını biliyor. Anlatabildiğim kadarını. Anlatabildiğim kadarıyla ne yapılabilir? Birer çay içilebilir belki.
Gözyaşlarıma say
Unuttugumu sanmıştım senı. Bunca zaman unutmak için o kadar cabaladım kı, saçma sapan ınsanları hayatıma aldım belki unutturur diye. Yeni seylerle uğraşmaya basladım. Hiç biri unutmama yetmedi. Unuttuğumu sanarken daha çok bağlanmışım sanırım. Her şey geçti,tam unuttum artık düşünmüyorum senı derken bir anda hiç beklemediğim şekilde karsıma
"Seni tekrar bulacağım
Biri sana baktığında
Serin bir yaz günü rüzgar estiğinde
Bir yerde bir kahkaha duyduğunda
Bu duyguyu hatırlayacaksın ve o ben olacağım."
Sayfa 148 - İnkılap Yayınları
Hayat +10
Bir yil, sadece bir yil. Bir yilda insan tamamen degisebilir mi? fikirleri, düşünceleri, ufku, öz güveni, hayatta bakis acisi...
Bunlar bende tamamen değisti.
Su an sanki hayatta yeniden doğmus gibiyim.
Bunlari bana baska biri anlatsa cok garipserdim ama su an yazdıklarımın tamda içerisindeyim. Adeta ruhumun derinliklerinde yasiyorum. Daha derin düşüncelere dalıyorum ufkum cok genisledi. Hayatta artik 180 degil 360 derece bakiyorum.
Bu yil ciddi anlamda 2 ay da bir büyüdüğümü fark ettim hayatti su an bambaska bir sekilde tanımliyorum.
Bir insan 17. yasini nasil geçirir tam olarak bilmiyorum ama ben herkesin eğlenerek surda burda olmasi gerektigini düşündüğü o yaşı, hayatta suraya kadar gelipte yaptigim hatalardan ders çıkararak hayattin bana 6 yilda veremeyecgi o tecrubeleri edinerek gecirdim. Ve var oldugum surece de o 17. Yasimi doldurdugum verimliligi kalan ömrümün hepsine yansiticam.
Düşünüyorumda eskiden, cok değil bir kac ay once, ne cok kapilmisim su 3 günlük dunyaya Allahtan dua ederken hep dunyalik seyler istemisim belki bunlardan daha tam olarak kurtulmadim ama şunu da biliyorum ki eskiisi gibi degilim arada cok fark var ve nefes aldigim surece o fark daha da açilicak
