“Sen bir yabancısın, bunu sakın unutma. Akıllı bir yabancı da duygularını kendine saklar, çenesini de kapalı tutar. Öğretmenleri değiştiremezsin, müdürleri değiştiremezsin, insanları değiştiremezsin. Sadece onlara gülersin, hepsi bu. ..."
"Düğüne yavaş giden, mezara da yavaş gider.” dedi Kaspar.
“Eski sözler bilgece sözlerdir.” diye yanıt verdi Apkar, “Ama bizim hiç duymadığımız ve duymayacağımız daha bilgece sözler de olabilir. ‘Düğüne hızlı giden katilden hızlı kaçar’ gibi.”
“Hangi katilden?” dedi Kaspar.
“Hangi katilden olacak, tabii ki yalnızlıktan oğlum. Görünmeyen bir katilin verimsiz rahatlığında yaşamaktansa bütün bir ömür boyunca gözün gördüğü biriyle, karıyla, çocuklarla didişip durmak daha iyidir."
“Bazı insanlar bir şey anlatmak istediklerinde konuşurlar, bazılarının bir şey anlatmak için konuşmaya ihtiyaçları yoktur.” dedi annem.
“Hiçbir şey söylemezsen nasıl konuşursun ki?" diye merakla sordum.
“Sözsüz konuşursun. Biz daima sözsüz konuşuyoruz.”
“Öyleyse kelimeler ne işe yarıyor?”
“Çoğu zaman hiçbir şeye. Çoğu zaman da asıl söylemek istediklerini gizlemeye ya da bilinmesini istemediklerini saklamaya yararlar.”
Bakışlarıyla ‘ben senin kardeşinim’ diyenlere karşı dikkatli olun. Bir yerlerinde mutlaka bir hançer gizlidir.”