Zaman makinesi olsaydı ve kendi gençliğime, mesela 17 yaşıma, dönseydim, kendime şunları söylerdim;
papatyakokulummm:
“En önemli şey aşk. Onu doya doya yaşa bu bir.
Ne yapmayı sevdiğini bul. ve sonra o sevdiğin şeyi yapabiliyor musun ona bak. Yapamıyorsan, boşuna enerjini tüketme, yapabilenler yapsın. Yapıyorsan, dünyanın en şanslı insanlarından
Peki ya Okumak?
Gelelim okumaya. Bunun için de şöyle bir hikâyecik aktaracağım size. A.Y. orta sınıftan bir kadın. İlkokul mezunu. Bugün 42 yıllık evli bir kadın. İlk evlendiği zamanlarda kitap okumaya çok düşkünmüş ama evlendikten iki yıl sonra bu âdetinin bittiğini söylüyor. Evlendikten sonra da bu geleneğini devam ettireceğini düşünmüş. Ancak
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
Kelimeler ne işe yarar?
Edebiyat, hiç beklemediğiniz sonuçlara da sebep olur, tahmin bile edemezsiniz. Sizi ‘geçici olarak zamandan çeker alır, sonra daha iyi bir biçimde geri verir!’
Anamın, ‘deli olan deliğinden çıkmaz’ dediği türden bir hava. Kışın en soğuk günleri. Soba gürül gürül yanıyor.
Tüm kardeşlerin yan yana serili yün
OKU(ma)
Okumak başlı başına bir devrim.
İgra (oku) diye inmiştir ilk ayet..oku yaradan Rabbinin adıyla oku.At yarışı yapar gibi değil,Allah'ı anarak, tefekküre durarak oku..Tek başına hız ile kitap okumak evla olsaydı bugün bunca olumsuzluklara şahit olmazdık,
Ve "Yaradan Rabbinin adıyla oku ''ayetinin ardından insandan bahsedilir
"O insanı bir pıhtıdan yarattı" devamında insan ile ilgili bir ayetin gelmesinin hikmeti insanı okumak diye hissediyorum.Binlerce kitap okuyup insanı okuyamadığımızdan yahut böyle bir çaba taşımadığımızdan savaşlar, kavgalar,yumruklar, insana söylenmeyecek sözler sarfediliyor..
Okumakta yemek gibi.Midemize neyi gönderdiğimize dair binlerce uyarı dinliyoruz fakat kimse demiyor ki her kitap okunmaz diye..
Oku evladım oku..ama neyi oku..
Herşeyi okuma . SENİN miden ne kadar önemliyse;beslenmene ne kadar dikkat ediyorsan.. Ruhunun beslenmesinde de azami gayreti göster.
Okumak yepyeni ufuklara, hakka, hakikâte,doğruluğa barışa kapı açmıyorsa insan niye okur..!
Durmak lazım..durdurmak lazım okumayı.
Hazmetmek hissetmek lazım okuduklarımızı.
Biz yarış atı değiliz,bizi iyi düşüncelere,berrak fikirllere taşımayan her kelime,her kitap yük olmaktan öteye varmaz...
Oku Yaradan Rabbinin adıyla seni güzele kavuşturan kelimeleri,cümleleri kitapları oku...
Okuma..!!!!
senin ruhuna darbe vuran kelimeleri,cümleleri, fikirleri okuma..
Zamanın ve sen biriciksin ve bu sahneden bir defa geçmektesin....
Kim hangi niyetle, hangi düşünceleri empoze ediyor bunun idrakine vararak oku ;insanı,çiçeği,börtüyü,böceği ve kitapları..
Pınar ÖNALAN...
#Nil
Zaman makinası olsaydı ve kendi geçliğime, mesela 17 yaşıma dönseydim kendime şunları söylerdim;
en önemli şey aşk onu doya doya yaşa, bu bir.
ne yapmayı sevdiğini bul ve sonra o sevdiğin şeyi yapabiliyormusun ona bak. Yapmıyorsan boşuna enerjini tüketme, yapabilenler yapsın.
Yapıyorsan, dünyanın en şanslı insanlarından birisi dilini ıssır
Mümtaz ( Yorumlarınızı Bekliyorum :) 5.
Benimde aklıma düşen ilk şey Kitaplar oldu veya daha da özüne inersek kelimeler…
Kalem emredileni yazdı. Ruhlar da kalemin yazdıklarını tekrarlayarak söz verdiler. Kalemin Tarihi, yazının tarihinden eskidir, diyor ilim ehli. Kalem yaratılınca, yazı ondan doğdu. İlk kalemi Adem Aleyhisselam tuttu; ilk yazıyı O ( a.s. ) yazdı denilir. Alimler,
Hiçbir şey okumaya engel değildir!
SAMATYALI "KÖR KİTAPÇI" DEVRİM TARIM'IN ÖYKÜSÜ
Kör bir kitapçı.
Eskişehir’in ücra bir köyünde başlayan hayat, onu İstanbul’da Samatya’nın ortasındaki küçük kitapçıya kadar getirmiş.
Kapısının önünde 5 dilde “kitapçı” yazıyor.
Ermenice, Kürtçe, Rumca, İngilizce, Türkçe.
İçinde gözleriyle hiç okumadığı ama ruhuyla ezberlediği 1500 kitap