F.
@okuyangiller
Evvelâ kendi nefsime..
Hemşire
UMKE
Antakya, Hatay
376 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İnsanın kalbindeki gerçek aşk, dörtnala giden bir at gibiymiş. Ne dizginden anlarmış, ne de bir söz dinlermiş.
Baştan aşağı titriyordum. Yaşlı gözlerimi ellerimin arasına gömüp bir an ölümü düşündüm. Kim bilir, şimdi ne kadar da güzeldir ölüm. Kahverengi toprakta huzur içinde uyumak, başının üzerinde hafifçe esen yelin kuru otlar arasında çıkardığı hışırtıyı dinleyip hoş bir seda bulmak. .. Ve her şeyden önemlisi içinde bulunduğun anı unutmak, hayatı ve bu hayatta yaşayan günahkar insanları bağışlamak ...
Hasan ve Hüseyin'in beşiğini sallarken ninniler dökülürdü diline nağmeleri lahûti ve içten. Kuş, kelebek, börtü böcek, deve, insan coğrafi dengenin sıcaklığında bitap düşüp dinlenmeye çelilirken; sıcak bir anne sesi, geceye soluk katardı.
Sayfa 306 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kendisi bu çağda bir fazlalıktı ama orada belki de ihtiyaç.
Sayfa 225 - KapıKitabı okudu
Okuduklarından öğrenmişti ki aklın yolu bilgiye, kalbin yolu bilgeliğe çıkıyordu.
Sayfa 225 - KapıKitabı okudu
Eğer din, hayatın işlevinden koparılırsa hayat dinsizleşir. Her türlü gayr-i meşru olan şeyler meşru hale gelir ve toplumun çürüyüp çökmesinin başlıca sebebi olur.
Sayfa 51
Yine de belirtmemiz gerekir ki, çıkar dediğimiz gerçekliğin ve insanlığın safrası olan bu değerli parça olmaksızın yazar varoluşunu gerçekleştiremezdi.
Bu yürekli metaforun takdire şayan olduğunu ve tiyatronun doğal tarihinin, bir alegori ve kraliyet evliliğine övgü gününde, bir yunusun aslanın oğlu olmasına hiçbir şekilde karşı çıkmayacağını belirtmek istiyorum.
Ne el yazmaları , ne de kitaplar kaldı!
Baskı tekniği kitapçılığı öldürüyor. Dünyanın sonu geliyor.
Sayfa 16
Eşli okey oynadık gece....
....Hiçbir elde beklediğim taş gelmedi. Hadi bu oyun, şans. Ya hayatım?
Hiç inanmadım Pinokyo’ya. Annem çok hastaydı.
Babaannem ‘iyileşecek’ dedi. Babaannemin burnu uzamadı.
"İnsan hayatı bir rahim arayışından ibarettir,” dedi Ekmel bey, “ev rahimdir. Bundandır kendimize bir ev aramamız. Evi olan insan ne şanslı!”
Ama anlatamadığım şeyi içimde daha ne kadar taşırım?
Çocukluk mu? Biz hiç çocuk olmadık ki.
Hemen inandın abicim. Ne kadar da hazırdın inanmaya. Sana sorun çıkarmayayım da sıkıntıdan ölsem de olur, değil mi?