Issız bucaksız bir çölün ortasında ya da en ufak bir kara parçasının görünmediği okyanusun ortasında tek başınıza kaldığınızı düşünün. Ne hissedersiniz?
Sayfa 16 - Efil Yayınevi, 1. Basım, Kasım 2017.Kitabı okudu
Okyanusun ortasında dımdızlak , bir o kadar yalnız bir o kadar inançsız kalmış. Bir günlük ömrü olan kelebeğin gün sonundaki ölümünü bekler gibi.
içimde, kalbimde, kaybolmuş hâldeydim. Sanki okyanusun ortasında becerebildiğim kadar hızlı yüzmeye çalışıyordum ama ne karaya çıkma umudum ne de ilerleme kaydettiğime dair bir işaret vardı. Kıyı göremiyordum; sadece sonsuz, aralıksız bir ufuk çizgisi vardı.
Ve altımdaki karanlık, karanlık sular.
Sayfa 249 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu
Aslında, diye ekledi, bizler burada okyanusun ortasında kalmış kazazedeler gibiyiz, ne yelkenimiz var ne pusulamız,
Büyük bir okyanusun ortasında teknesiyle kazaya uğramış bir gemi kaptanından daha yalnızdım.
Kocaman bir okyanusun ortasında bir sandalın içindeyim...Kürekler kırık,yelkenler şişmiyor...Rüzgar işte...Esmiyor...Ben mi suçluyum???
BİLEREK
Gözlerim
Kendi iç aynam içindeyken
Seni düşündüm
Sesli düşündüm
Ardından
Tuzak kurdum kendime
Sana yakalandım bilerek
Hepsi bu işte
Ne seni kıracak kadar densiz
Ne de üzecek kadar güçlüyüm
Okyanusun ortasında
Kanadının ucunda
Delirmiş bir gezginim
Yolumdan alıkoyma
Çaldığın aklımın iadesini istiyorum.
Bovington..16 Ekim 98.