Bir zamanın zulüm edenleri zulme uğradıklarında zulme uğrattıkları gibi ağıt yakar. Adalet er yada geç tecelli olur. Kardeş olamayan insanoğlu, bir biri ezer bir diğeri
Hukuk sorunsalı
Bir davalı ve bir davacı, aralarındaki meseleyi halletmesi için hüküm verecek bir hakime gitse, iki tarafın hakkını gözeterek hüküm vermesi gerektiğinde hangi hüküm ve yasaya dayanarak hüküm vermesi gerekir? Haklıyı ya da haksızı hangi hak ölçü ile karar verecek?
Gerektiğinde suç zanlısına ölüm cezası verme ehliyetini kendisine yükleyecek,
Yerimi bilmem
youtu.be/OCi_fZ2r0xA
Kalbin işine bak yüzüne bakamaz
Ağlar durur sen uyurken
Yalnız olamayan böyle mi yapar? dersen anlarım
Aşkın içine bak en güzeline
Hem var hem yok mu bile bile
Adalet yok ya canımı yakar bu sessizlik
Yerimi bilmem
Bilmem ne taraftayım
Sesimi duymam
Ne zamandır araftayım
Kötünün zaferi
“Adil olanın peşinden gidilmesi doğrudur en güçlünün peşinden gidilmesi ise kaçınılmazdır. Gücü olmayan adalet acizdir, Adaleti olmayan güç ise zalim. Gücü olmayan adalete mutlaka bir karşı çıkan olur, çünkü kötü insanlar her zaman vardır. Adaleti olamayan güç ise töhmet altında kalır. Demek ki adalet ile gücü bir araya getirmek gerek, bunu yapabilmek için de adil olanın güçlü, güçlü olanın ise adil olması gerekir.
Adalet tartışmaya açıktır. Güç ise ilk bakışta tartışılmaz biçimde anlaşılır. Bu nedenle gücü adalete veremedik, çünkü güç adalete karşı çıkıp, kendisinin adil olduğunu söylemişti. Haklı olanı güçlü kılamadığımız için de güçlü olanı haklı kıldık.”
Eric Auerbach (Kötünün Zaferi - Pascal Üzerine Deneme)
Abdurrahman Dilipak
Geç gelen ambulans
Geç kalan adalet, adalet değildir, geç gelen ambulans gibi. “Bade harabul Basra” örneğinde olduğu gibi, iş işten geçtikten sonra bir değeri yoktur. Bazı şeyleri yapmakta nedense hep geç kalıyoruz.
Halkla inatlaşılmaz. Seçmen siyasetçinin veli nimetidir. Mimar Sinan da olsanız, “minare eğri” diyorsa dikkate
UMUTTAN BAHSEDEMEM!
Sessiz bir yığın içinde titrerken ruhumun parmak uçları,
Nefesine ket vurulurken ciğerlerimin
Huzur bir çift göz bebeğine hapsedilmişken
Yörüngesinden 1-2 cm değil, bütünüyle değişmişken modern çağda mutluluğun
Şimdi nasıl umuttan bahseden şiirler kaleme alabilirim
Güneşlerin ekilmesi gerekirken göğün yüzüne
Göğüsünden emmesi gerekirken toprağın
Anadan üryan cümlelerin dua diye yankılaması gerekirken
Sesi soluğu kesilen insanlık çığlıkları öbek öbek bastırılırken iktidarın jopları altında
Adalet terazinin kefesi ceplerle ağırlaştırılırken
Kurallar
Tamamiyle alın teri değil de
Metanın çizmiş olduğu sınırlar içinde sıkışmışken
Nasıl olur da
Umuttan bahseden hecelerin doğum sancısını yaşarım
Bir isyanın güvertesinde;
Tazen, narin ve naif bir dua düşerken
İntiharı reva görülürken göz yaşlarının
Tebessümü bir fahişe gibi kullanırken homosapiens olamayan canlı formları
Kıran girmiş erdem denen kavrama
Ve ben
Nasıl olurda
Ütopyaları anlatabilirim…
Her sabah aynı dünyadayım aynı durakta aynı insanlar farklı hayatlar acının gözleri insanlarda bazısında kibir çoğunda sefalet hiç olamayan adalet ve sonunda yokluk.ekmek peşinde bazısı, sıcacık bir güneş gibi,yanmış yürekleri bir ateş gibi bazısı.isyan eder kabul etmez hayatı sonunda bulmuştur sevdayı..ben der bazısı görmez hayatı..korku içinde kar görmüş üşümüş ürpermiş bir gül gibi yağmurda saklanır kimisi ateş gibi taş bir bir kömür kiminin vicdanı ürpermez acıyı bilmez hiç ağlamamış kimsesini kaybetmemiş insanlar birde nereye gittiğini bilmedigimiz hayat ama her şeyimizi verdigimiz hayat işte..
#Yunusemre Agdin