Ölen karısı için yazılan şiirtarifsiz bir dokunuş
Hâlâ sen varmışsın gibi
İki yastıkla yatıyorum...
Kimseye söyleme gidişini, ben söylemedim.
Elimde senin siparişin olmayan torbalarla geliyorum eve...
Ağlaya ağlaya öpüyorum yattığın yastığı yorganı...
Sanki beni az önce yolcu etmişsin gibi çıkıyorum
sokaklara...
Üst komşuya hava atarak, bi fiyaka bigörsen..
Ne garip bu insanlar!
Bütün mahalle, hatta alttaki bakkal bile seni geçen kasım
öldü sanıyor...
Ne garip bu insanlar!
Hâlâ her sabah bana selam veriliyor...
Sanki yaşıyormuşum gibi..
