Ölmeden önce kendime,
“Son arzun nedir? Söyle bakalım!” diye sordum.
İçimden bir ses,
“Yaşamak!” dedi.
Şarkılarımız sessizdi, içimizden söylerdik...
Belki de komedi diye bilet alıp, verdiğin para boşa gitmesin diye, seyrettiğin dramlara gülüyorsundur...
Dünyanın öyle bir yerine, öyle bir zamanına gelmişiz ki, yaşasan yaşanmaz, ölsen ölünmez. Ne yaşamaya bırakırlar, ne ölmeye...
"Bütün tek yollardan nefret ederim Eşekarısı... Ama ne gelir elimden?"
Bu cennet nasıl yer, biliyor musun, anlatayım; Hani iktidara gelmeden önce bütün muhalefet partileri iktidara geldiklerinde memleketi ne hale getireceklerini söylerler ya; işte o hale getirilmiş bir yer bu cennet...
Burada TV, radyo, gazete bile yok... Bu türlü işkenceler burada akıllarına gelmemiş.
Sayfa 285 - Nesin Yayınları