Öner Bozdemir
@onerbozdemir
Yüksek Lisans
Ankara
93 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Kul Yakup babamın cenazesi için “kurusun” ifadesini kullanmıştı, Mamoş amca ise “yeşersin” diyordu. Sünniler için bitiş, Aleviler için başlangıç. Bir öte dünyaya inanıyordu, diğeri bu dünyada yeni bir başlangıç olacağına… Bense ölümden sonrasına değil, hayattayken ölmeye inanıyordum.
Gerçek acı, sesini duyurmaya çalışmazdı. Gerçek acı her zaman tek başına ve sessizce çekilirdi.
Birine doyunca sarılmak, onun gövdesini içime çekmek, göğsüne bastırmak nasıl bir şeydi, sahiden unutmuştum. Kime sarılırsam sarılayım, kimi kucaklarsam kucaklayayım, kollarımı kime açarsan açayım sanki hep kendi kollarıma kavuşuyor, içimde bir tuhaf boşluk, sonunda hep kendime sarılıyordum. İçimdeki yalnızlık, boşluk ve gam hissini kimse söküp alamıyordu.
Okur Takip Önerileri
Yarıda kesilmiş, tamamlanmamış, olmamış, kursakta kalmış, gideni ayrı kalanı ayrı yaralamış ya da tükenmiş her aşkın hakkıydı son bir veda.
Bütün babalardan geriye bir boşluk kalıyormuş. İyi ya da kötü her seferinde hep aynı boşluk gelip gözlerimize yerleşiyormuş.
Ölüler Akşamlara Kalmamalı
“Yaşamış olsaydı, babam, boylu boyunca üzerime çökecek ve ezecekti beni. İyi ki genç yaşta öldü. Ölmek her şey değildir. Zamanında ölmek gerekir.”
Sartre
Sayfa 30Kitabı okudu
Bütün babaların, çocuklarını neden “babacığım“ diye çağırdığını tam da o an anladım galiba. Günün birinde ister istemez yer değiştireceklerini, bir büyürken diğerinin küçüleceğini, zamanın tersyüz olacağını bildikleri için.
Ölüler bir fotoğrafa hapsolup sonsuza kadar orada kalıyordu
Türküler, insanlar dertlerini anlatmak için uzun uzun zahmet etmesin, anlatmak için yorulmasın, onların yerine birileri konuşsun, kederlerini dünyaya haykırsın diye vardı belki de.
Sonsuzluğa yazılmak için her aşığın kapısında bekleyen ölüm aralarından birini almış, geride belli belirsiz bir seda bırakmıştı ve şimdi onlara adına susmak denen eski bir teselli kalmıştı.
Sayfa 14Kitabı okudu
Ama çocukken boğazıma kaçmış, orayı mesken tutmuş inatçı bir kılçık, ömrüm boyunca konuşmama, kendime güvenmeme, var gücümle bağırmama mani olmuştu sanki.
Sayfa 12 - EverestKitabı okudu
184 syf.
·
Puan vermedi
·
17 günde okudu
Gerçekten istediğim şeyleri yapmak, gerçekten istediğim yerde, gerçekten istediklerimle zamanımı değerlendirmek. Tek istediğim ve halihazırda yaptığım şey bu.
Şimdiye kadar takip ettiğim yol tabelalarını görmüyorum. Beni, güzel bir yere çıkaracağından emin olduğum hislerimden başka rehberim yok.